پاسخ به:مناظرات علما و بزرگان شيعه فارسي
یک شنبه 1 خرداد 1390 9:40 PM
اعراض امام علی (ع) از دفن عثمان ـ عایشه و جنگ
جمل
مناظره سبط بن حوزي بازن هوشمند
|
سبط بن جوزی، یكی از دانشمندان معروف و بزرگ اهل تسنّن بود،
و كتاب‌های ارزشمند متعدّدی تألیف كرد، و همواره در مساجد بغداد و ... با موعظه و
گفتار خود، مردم را ارشاد می‌كرد، سرانجام در 12 رمضان سال 597هـ .ق در بغداد
درگذشت.[1]
یكی از ویژگی‌های امام
علی ـ علیه السّلام ـ این بود كه كراراً به مردم فرمود: سَلُونیِ قَبْلَ اَنْ
تَفْقدوُنیِ: «قبل از آن‌كه مرا از دست بدهید، هرچه می‌خواهید از من بپرسید».
چنین سخنی مخصوص آن حضرت و امامان معصوم ـ علیهم السّلام ـ است، و هر كسی بعد
از او چنین ادّعا كرد رسوا گردید، اینك به مناظره یك بانوی دلیر با سبط بن جوزی
توجّه كنید:
روزی «سبط بن جوزی» در بالای منبر، همین سخن را گفت؛ كه ای مردم!
سَلُونیِ قَبْلَ اَنْ تَفْقدوُنیِ با توجّه به این‌كه بسیاری از شیعه و سنّی، و زن
و مرد، پای منبر او بودند.
ناگاه بانوئی از پای منبر، چنین سؤال كرد:
«به
من خبر بده، آیا این حدیث درست است كه نقل شده وقتی كه جمعی از مسلمانان، عثمان را
كشتند، جنازه‌اش (سه روز) در زمین ماند و كسی نرفت تا جنازه او را بردارد و به خاك
بسپارد».
سبط: آری درست است
بانو: آیا این حدیث نیز درست است كه وقتی سلمان
در مدائن از دینا رفت، امام علی ـ علیه السّلام ـ از مدینه (یا كوفه) به مدائن رفت
و بر جنازه سلمان نماز خواند و به احترام او، در مراسم كفن و دفن او شركت نمود، و
نگذاشت جنازه او در زمین بماند و سپس بازگشت؟
سبط: آری درست است
بانو:
بنابراین، چرا علی ـ علیه السّلام ـ هنگام مرگ عثمان، با این‌كه در مدینه بود، كنار
جنازه عثمان نرفت، تا آن را بردارد و به خاك بسپارد؟ در این صورت یا علی ـ علیه
السّلام ـ خطاكار است كه از دفن جنازه عثمان، اهمالی نمود، و یا عثمان غیر مؤمن است
كه علی ـ علیه السّلام ـ خود را از دخالت در دفن جنازه عثمان، معاف دانست (تا
این‌كه بعد از سه روز مخفیانه او را در پشت قبرستان بقیع در قبرستان یهودیان دفن
كردند چنان‌كه طبری در تاریخ خود، ج 9، ص 143، نقل كرده است)
سبط بن جوزی در
برابر این سؤال فرو ماند، چرا كه دید اگر هر كدام از آن دو (علی ـ علیه السّلام ـ
یا عثمان) را خطاكار بداند، برخلاف عقیده خود سخن گفته است، زیرا او هردو آن‌ها را
خلیفه برحق می‌دانست، از این رو گفت:
«ای زن! اگر با اجازه شوهرت از خانه بیرون
آمده‌ای و در برابر نامحرمان، این‌گونه با من بحث می‌كنی كه لعنت خدا بر شوهرت باد،
و اگر بدون اجازه او آمده‌ای، خدا تو را لعنت كند»
آن بانوی هوشمند، بی‌درنگ
گفت: آیا عایشه كه به جنگ امیرمؤمنان علی ـ علیه السّلام ـ بیرون آمد و جنگ جمل را
به راه انداخت، با اجازه شوهرش پیامبر ـ صلّی الله علیه و آله ـ بیرون آمده بود، یا
بدون اجازه او؟
سبط بن جوزی، در پاسخ این سؤال نیز درمانده شد، زیرا اگر می‌گفت
بدون اجازه شوهرش بیرون آمده، عایشه را تخطئه می‌كرد، و اگر می‌گفت: با اجازه بیرون
آمده، علی ـ علیه السّلام ـ را تخطئه می‌كرد، و هر كدام از این دو پاسخ، با
عقیده‌اش سازگار نبود، بناچار درمانده گردید، و از بالای منبر پائین آمد و به
خانه‌اش رفت.
[1] ـ سفینه البحار، ج 1، ص
193. |
علامه مجلسي-بحار‌الانوار، ج 29، ص 647 |
|
|
|
|
|
|
|
مدیر تالار مهدویت
مدیر تالار فلسفه و کلام
id l4i: hoosianp_rasekhoon
mail yahoo: hoosianp@yahoo.com
ان الوصول الی الله سفر لا یدرک الی بامتطاء الیل
رسیدن به لقاء پروردگار میسور نیست مگر با درک نشاهه شب
