برج سرخ يادگارى كهن در رى
وقتى در چوبى كه حكايت از ميراثى كهن را در دل خود جاى داده باز مى كنى بى ترديد برجى هلالى شكل با پيكره آجرى با درونى خالى و بدون سقف كه ملات ديوارهايش همانند كندوى زنبور، لانه لانه است حيرت هر بيننده اى را برمى انگيزد مواجه مى شوى.اين برج روزگارى درميان باغ زيبا و مصفا (طغرل) قد علم كرد و بعد از حمله مغول تنها اثر ميراث رى است كه زياد دست خوش ويرانى قرار نگرفت و امروزه در متراژى كوچك كه در خور شايسته اين بناى تاريخى نيست تبديل به آشيانه پرندگانى شده كه در لابه لاى خشت آن زندگى مى كنند.اين برج سرخ قديمى، قديمى ترين اثر تاريخى تهران است كه در بخش شرقى ابن باويه در شهر رى قرار دارد از آثار به جا مانده از دوره سلجوقيان به شمار مى رود در سال ۱۳۰۱ هـ.ق به فرمان ناصرالدين شاه، توسط حاج ابوالحسن معمار باشى بخش فوقانى برج كه فرو ريخته بود مرمت و بازسازى شد كه اين مورد بر روى كتيبه سنگى توضيح داده شده است و آخرين مرمت نيز در سال هاى اخير صورت گرفته است و بنا بر رواياتى گفته شده كه اين برج آرامگاه طغرل بيگ از بنيانگذاران سلجوقى سده ششم هجرى مى باشد.ارتفاع برج بدون سقف در حدود ۲۰ متر است از نظر معمارى ضخامت ديوار برج از ۷۵/۱ تا ۷۵/۲ متر و قطر داخلى و خارجى آن به ترتيب ۱۱ و ۱۶ است. سطح بدنه بيرونى برج به ۲۴ ترك تقسيم شده است. برج طغرل در واقع يك ساعت طبيعى نيز به حساب مى آيد؛ زيرا معمارى آن به صورتى است كه در بالاى هر ترك چهار و نيم دايره وجود دارد كه بيانگر يك ربع ساعت است در بالاى آنها نيز شش مستطيل است كه هر يك ۱۰ دقيقه را نشان مى دهد.سپس شيارهاى ريزترى، به عنوان ثانيه، وجود دارد كه هرگاه خورشيد در وضعيت تازه اى قرار بگيرد، با ايجاد سايه روشن ها، زمان دقيق نشان داده مى شود. دو ناودان شرقى و غربى ساعت سه و نه را نشان مى دهد و درهاى ورودى برج، در شمال و جنوب آن نيز ساعت شش و دوازده هستند.
