خاطراتی از زندگی شهید بهشتی

عنوان : وقتي را كه مي داد مال خود نمي دانست
راوي :خانواده شهدا
منبع :سيره شهيد دكتر بهشتي
وقت دادن پدرم به كساني كه تقاضاي ملاقات با ايشان را داشتند به گونه هاي متفاوت بود مثلاً بارها مي ديدم كسي در فروردين ماه به ايشان مراجعه مي كرد ياتلفن مي زد و وقت ملاقات مي خواست پدرم به ايشان مي گفت من در روز سه شنبه 20 شهريور ساعت سه و ربع تا چهار بعدازظهر در خدمت شما هستم و اين وقت رادر تقويم يادداشت مي كرد و معمولاً بين دو تا سه ماه وقتشان پر بود، البته اگرفرصت داشت وقت جلوتري مي داد. ايشان وقت را پس از اينكه به كسي مي دادديگر مال خودش نمي دانست . البته پذيرش اين روش در آن دوران براي خيلي هاسخت و دشوار بود ولي آنهايي كه ايشان را مي شناختند مي دانستند اين گونه وقت دادن از روي تكبر و مسائل ديگر نيست و در نهايت اين را مي پذيرفتند. چون احساس مي كردند با چنين قراري راحت تر هستند چون تكليف خودشان رامي دانند.
سيد محمدرضا بهشتي