ليست شهداي دفاع مقدس (و)

ابراهيم درسال 1339 در قريه ديزج در خانواده‌اي مذهبي چشم به جهان گشود. سه سال بيشتر نداشت كه همراه خانواده به زيارت بارگاه قدسي امام رضا (ع) مشرف شد و در مسير بازگشت براي اولين بار گنبد طلائي حرم حضرت معصومه سلام‌الله عليها را در قاب چشمانش جاي داد. ورود آنها به شهر قم با قيام خونين 15 خرداد ماه سال 1342 و حادثه مدرسه فيضيه قم همزمان شد از همان لحظه ابراهيم كوچك عزمي چون مبارزان پيرو ابراهيم خليل‌الله در وجودش شكل گرفت. در سال 1344 جهت سكونت به تبريز عزيمت نمود و درسن 7 سالگي مشغول تحصيل شد. در دوره راهنمايي فرمان امام خميني را شنيد به همين خاطر كلاس درس را رها كرد و همراه ديگر دوستانش به پخش اعلاميه هاي آن امام بزرگوار همت گماشت او در اكثر راهپيمايي‌ها و اعتصابات عليه رژيم پهلوي شركت مي‌كرد و در پيشاپيش همه با بلندگويي كه در دست داشت شعارهاي انقلابي سر مي‌داد. پس از پيروزي انقلاب اسلامي با همكاري يكي از دوستان شهيدش «انجمن توحيدي» مسجد غريبلو و كتابخانه مسجد را تشكيل داد. با تأسيس كميته انقلاب اسلامي پس از عضويت در آن چند ماهي به فعاليت پرداخت و پس از تشكيل سپاه پاسداران به فرمان امام خميني(ره) در خرداد ماه سال 1358 به عضويت اين نهاد مقدس در آمد. ايشان ابتدا در قسمت تسليحات و رفاه سپاه تبريز مشغول به كار شد و سپس هسته مقامت مسجد را تشكيل داد كه دومين پايگاه آموزشي بسيج در تبريز به شمار مي‌رفت. وكيل زاده در اواسط سال 1359 به سپاه قائم شهر انتقال يافت و مسئوليت تعاون سپاه را بر عهده گفت ايشان همچنين در تشكيل بنياد شهيد آن شهر و خدمت به خانواده‌هاي شهدا تلاش بسيار كرد. ابراهيم در همان سال ازدواج نمود و با شروع جنگ تحميلي در جبهه حضور يافت و فعاليت چشمگيري از خود نشان داد. وكيل‌زاده با توجه به مسئوليت سنگين خويش قبل از هر عمليات از طرف فرمانده لشگر25 كربلا براي شركت در عمليات فرا خوانده مي‌شود و با توجه به كارايي بالا مسئوليت تعاون لشگر نيز به ايشان سپرده شد. وي براي اولين بار ستاد پشتيباني از خانواده‌هاي رزمندگان را در قائم‌شهر تشكيل داد كه ازطرف حجه الاسلام رفسنجاني و ستاد نماز جمعه شهر مورد تقدير قرا گرفت، ابراهيم با حضور درعمليات‌هاي مختلف از جمله محرم و والفجر8 ، هرگز باب شهادت را بر روي خود بسته نديد تا اينكه پس از شهادت برادرزاده‌اش او نيز در كاروان راهيان بهشت ثبت‌نام شد. فروردين ماه سال 1366 كوله‌بار سفر بي‌بازگشت را بست و سرانجام در عمليات كربلاي10 درارتفاعات مشرف به شهرك ماووت عراق در تاريخ 10/2/1366 همزمان با دومين روز از ماه مبارك رمضان رؤياي صادقه‌اش به تحقق پيوست و او نيز بر خوان گسترده شهادت افطار نمود. ازآن شهيد بزرگوار 4 گل به يادگارمانده است كه آخرين غنچه هيچ گاه سيماي پدر را نديد.

منبع:روزنامه جمهوري اسلامي11/2/79