حسين در روز هجدهم بهمن ماه سال 1337 در روستاي فيروزآباد سفلي شهرستان شاهرود (استان سمنان) قدم بر خاک نهاد، هنوز طعم شيرين خوشبختي را نچشيده بود، که در سن يکسالگي براي هميشه پدرش را از دست داد، اما در سايه حضور مادر مهربانش با تربيت اسلامي پرورش يافت، و شرايط سخت زندگي را تحمل کرد با آغاز سن هفت سالگي راهي مدرسه شد، و در سن 12 سالگي به همراه خواهر و مادر به تهران مهاجرت کرد، حسين در اين زمان به جهت تأمين معاش خانواده از ادامه تحصيل انصراف داد و همراه برادر به کار بنايي روي آورد، راحت براي مدت کوتاهي در انستيتو تکنولوژي فعاليت داشت، در سال 1354 با دوشيزهاي پارسا ازدواج نمود، تا اينکه فرياد عدالتخواهي امام خميني او را در جرگه مبارزان قرار داد، وي در روز هفدهم شهريور ماه سال 1357 در ميدان شهدا حاضر شد و بارها اعلاميههاي امام (ره) را در ميان مردم پخش کرد، با تشکيل حکومت اسلامي در ايران به عضويت نهاد مقدس سپاه پاسداران درآمد و بعد از طي دوره آموزشي جهت سرکوب غائله کردستان به ديار غرب رفت، جنگ تحميلي برگ زرين ديگري از رشادت هاي او بود، حسين در عمليات والفجر مقدماتي شرکت نمود، و برادرش را در همين عمليات از دست داد، چندي بعد به دليل توانايي بسيار مسئوليت خط سومار را پذيرفت، و در عمليات سر پل ذهاب به علت پاره شدن پردههاي گوشش به عقبه بازگشت اما با آغاز عملياتهاي منطقه بازيدراز دوباره عازم خط مقدم شد، راحت سرانجام با سمت مسئول محور در عمليات خيبر، براي شناسائي از مقر بيرون رفت، و در روز ششم اسفندماه سال 1362 هنگام شناسائي در قايق بر اثر اصابت ترکش خمپاره به ناحيه سر و قلب به شهادت رسيد، سردار 25 ساله ايران اسلامي جان خود را براي دفاع از دين و کشورش از دست داد. پيکر پاکش را در بهشتزهراي تهران به خاک سپردند. از او سه فرزند به يادگار ماند.
منبع:كتاب بيكرانهها و پرونده شهيد در لشگر 27 محمدرسولالله (ص)
