این بخش حاوی خاطرات پزشکان دلاور ایران اسلامی در خطوط مقدم جبهه است

كلار

رزمنده‌اي كه دچار موج انفجار مي‌شد معمولاً زخمي نمي‌شد، بلكه پرت مي‌شد. اگر ضربه موج انفجار از پشت بود، شخص موج گرفته مثل يك پرانتز تا مي‌شد و به جلو پرتاب مي‌شد و فشار زيادي به مهره‌هاي گردني‌اش وارد مي‌شد كه در بسياري مواقع دررفتگي مهره‌هاي گردني را به همراه داشت و بستن كلار الزامي بود و ما كه اغلب اوقات از كمبود كلار رنج مي‌برديم، به فكر ساختن آن افتاديم و با يونوليت‌هاي بي‌مصرفي كه از كنار وسايل جنگي برمي‌داشتيم، كلار مي‌تراشيديم كه به مراتب از كلارهاي پلاستيكي بهتر بود و بسيار عالي عمل مي‌‌كرد. شايد ساختن كلارهايي از اين جنس كه بعدها مد شد ناشي از اين تجربه بود.