درس بیستم: بازار کهنه فروشی

گفتگوی اول:

A: 这是什么牌子的？

B: 这是中国名牌。

تبریزی: فهمیدم. "这是中国名牌" یعنی " این مارک تجاری معروف چین است".

چن: بسیار خوب. "这是" که تازه اشاره شده یعنی " این بودن".

تبریزی: 这是。

چن: 中国名牌。

تبریزی: "中国名牌"یعنی "مارک تجاری معروف چین". شنیده ام که در بازار کهنه فروشی می توانیم چانه بزنیم.

چن: آره. ولی چانه زدن مهارتی دارد. برای نمونه: شما باید با دقت کالا ها را ببینید و نقص آنان را پیدا کنید. سپس شما می توانید به فروشنده بگویید: 这儿

有点毛病。

تبریزی:这儿有点儿毛病。

چن: "这儿" یعنی" ایجا".

تبریزی: 这儿。

چن: "有" یعنی "داشتن"

تبریزی: 有。

چن: "点儿" یعنی "یک ذره".

تبریزی: 点儿。

چن: "毛病" یعنی "نقص".

تبریزی: 毛病。

چن: 这儿有点儿毛病。

تبریزی: 这儿有点儿毛病。

گفتگوی دوم:

A: 这儿有点儿毛病。

B: 我马上可以修好。

چن: "有点儿" یعنی " یک ذره".

تبریزی: 有点儿。

چن: "毛病"یعنی "نقص".

تبریزی: 毛病。

چن: "这儿有点儿毛病。" یعنی " ایجا یک ذره نقصی دارد. "

تبریزی: 这儿有点儿毛病。

گفتگوی دوم:

A: 这儿有点儿毛病。

B: 我马上可以修好。

تبریزی: فروشنده گفت که یک نقص کوچک است و فورا تعمیر خواهد کرد. سپس من گفتم که حداکثر یکصد یوان. این جمله به زبان چینی چطور گفته می شود؟

چن: شما می توانید بگویید: 最多100元。

تبریزی: 最多100元。

چن: "最多" یعنی "حداکثر".

تبریزی: 最多。

چن: "100元" یعنی "یکصد یوان"

تبریزی: 100元。

چن: 最多100元。

تبریزی: 最多100元。

گفتگوی سوم:

A: 你要多少钱？

B: 太贵了！

A: 你说多少钱？

B: 最多100元！

چن: "最多"یعنی "حداکثر".

تبریزی: 最多。

چن: "100元" یعنی "یکصد یوان"

تبریزی: 100元。

چن: 最多100元。

تبریزی: 最多100元。

گفتگوی سوم:

A: 你要多少钱？

B:太贵了！

A: 你说多少钱？

B:最多100元！