خاطرات آزادگان از دوران اسارت

وقت بيكاري

در اوقات بيكاري اگر كسي چيزي مي‌دانست، آن را براي بقيه مي‌گفت. كلاً اوقات فراغت ما را اين چيزها پر مي‌كرد. ما هم مي‌ديديم كه بچه‌ها بيكار هستند،‌ آن‌ها را وادار به جنب‌وجوش مي‌كرديم.
براي مثال اگر شخصي سيگاري بود. سيگار او را از روي لبش برمي‌داشتيم و فرار مي‌كرديم و داخل آسايشگاه مي‌دويديم يا اگر كسي خرما يا چيز ديگري داشت، به شوخي از او مي‌دزديديم و مي‌خورديم. كاري مي‌كرديم تا بچه‌ها بيشتر با يكديگر بجوشند.

منبع: كتاب فرهنگ آزادگان جلد5   -  صفحه: 227  

راوي: سيدناصرميري_موصل 1