پاسخ به: اين بخش شامل خاطرات آزادگان از دوران اسارت مي باشد.
سه شنبه 5 بهمن 1389 9:40 PM
دوخت و دوز در روزهاي اول اسارت لباسم پاره شد و نخ و سوزني نبود و مانده بودم كه لباسم را چگونه بدوزم. منبع: نشريه امتداد
به يكي از دوستانم گفتم اگر تكه چوبي در محوطه‌ي اردوگاه ديديد، بياوريد. نوك چوب را با تيغي كه در دمپايي خود جاسازي كرده بودم، تيز كردم و با نخي كه از حاشيه‌ي پتو جدا كرده بودم، لباسم را دوختم! هم‌چنين از جوراب، كلاه، دشداشه، ملافه و از لباس، ساك يا كيف تهيه مي‌شد. حوله را هم نخ‌كش مي‌كرديم و از نخ‌هايش براي گل‌دوزي استفاده مي‌كرديم!
در بدو ورود اسرا به اردوگاه و تحويل لباس‌ها، بايد بر روي بلوزها نام و نام خانوادگي، شماره‌ي آسايشگاه، رتبه‌ي نظامي و بعداً شماره‌ي صليب سرخ‌مان را مي‌نوشتيم و مي‌دوختيم. اين در حالي بود كه تهيه‌ي نخ هم كار سختي بود. لذا باندهاي تعويضي مجروحين را مي‌شستيم و نخ‌كشي مي‌كرده و با همان نخ‌ها نوشته‌ها را مي‌دوختيم.
