بیماری های زنان

محققان استراليايي مي گويند، افرادي كه وزن اضافي دارند و نمي خواهند به ديابت مبتلا شوند بايد سعي كنند قبل از رسيدن به ميانسالي وزن اضافي خود را كم كنند. به گزارش رويترز هلث از نيويورك، دكتر "گيتا دي. ميشرا" از "دانشگاه كويينزلند" و همكارانش دريافتند، شاخص جرم بدن (  (BMI يك زن در اواخر دهه چهل زندگي، قويترين پيش نشانگر خطر ابتلاي وي به ديابت در هشت سال بعدي زندگي است. از طرف ديگر هيچ رابطه اي ميان تغيير وزن در سال هاي بعدي و احتمال ابتلا به ديابت وجود نداشت. 
ميشرا و گروه وي در مجله "مراقبت از ديابت" نوشتند، مي دانيم كه وزن اضافي خطر ابتلا به ديابت نوع دو را افزايش مي دهد اما تاثير افزايش يا كاهش وزن در مدت زمان كوتاهتر، چندان مشخص نيست. براي بررسي اين موضوع محققان هفت هزار و  239 زن را مدت هشت سال مورد مطالعه قرار دادند. افراد شركت كننده در زمان آغاز اين مطالعه  45 تا  50 ساله بودند. اين افراد در زمان آغاز اين مطالعه در سال  1996 و در سال  2001 ،1998 و سال  2004 نظرسنجي هايي را در زمينه بهداشت خود پر كردند. 

محققان دريافتند، زنانيكه در سال  1996 شاخص جرم بدني آنها  25 و يا بيشتر بود كه نشانه چاقي است، بيشترين احتمال وجود داشت كه تا سال 2004 به ديابت مبتلا شوند. همچنين احتمال ابتلا به ديابت زنان بسيار چاق كه شاخص جرم بدن آنها 35 يا بيشتر بود،  12 برابر اين احتمال در مورد همسالان آنان با وزن عادي بود. افزايش يا كاهش وزن در طول مدت مطالعه تاثيري روي ميزان احتمال ابتلاي يك زن به ديابت نداشت اما فعاليت فيزيكي خطر ابتلا به ديابت را در فعالترين زنان كاهش داد. محققان نتيجه مي گيرند، از آنجا كه خطر ابتلاي زنان به ديابت نوع دو با شاخص جرم بدن آنها در  45 تا  50 سالگي ارتباط نزديكتري دارد تا با تغيير وزن در مدت كوتاه، برنامه هاي بهداشت عمومي بايد به گونه اي باشد كه قبل از ميان سالي و در اوايل اين دوره از افزايش وزن زنان جلوگيري شود. 

آنها متذكر شدند، براي پيشگيري از اضافه وزن و يا چاقي تنها كافي است كه تغييرات اندكي در فعاليت فيزيكي و مصرف كالري ايجاد كرد. ترغيب جوانان براي ايجاد چنين تغييراتي بسيار حائز اهميت استa.