معرفي كتاب

   كتب اربعه شیعه، گوهرهای گرانبهایی هستند كه از ابتدای تالیف تاكنون مورد توجه علمای شیعه و اقشار مختلف قرار گرفته‌اند و در حقیقت، بخش اعظمی از متون دینی و مكتبی تشیع در این 4 كتاب ارزشمند نهفته است.ضرورت شناخت بیش از پیش جامعه نسبت به این 4 مجموعه روایی مهم‌ترین هدف تدوین این مقاله بوده است، ضمن این‌كه سعی شده در خصوص روند تدوین این كتب و احوال مولفان آنها توضیحات مختصر و مفیدی ارائه شود تا خوانندگان بتوانند با مطالعه آن، شناخت مناسبی درباره محتویات این كتاب‌ها و چگونگی جمع‌آوری و تدوین آنها كسب كنند.
گفتنی است منابع اصلی نویسنده در تهیه این مقاله 2 كتاب تاریخ عمومی حدیث ، نوشته دكتر مجید معارف و علم‌الحدیث ، نوشته كاظم مدیر شانه‌چی بوده است.
تاریخ حدیث شیعه، فراز و نشیب‌های متعددی پشت سر گذاشته و حوادث تلخ و شیرینی به خود دیده است و می‌توان گفت این دانش همانند هر دانش دیگر، از مراحلی عبور كرده و دوران‌هایی را به خود اختصاص داده است كه در راس آن می‌توان از 2 دوره متقدمان و متاخران یاد كرد. در تمایز این دوره می‌توان گفت دوره متقدمان همان 5 قرن نخست هجری است كه در این دوره حدیث شیعه توسط ائمه معصومین علیهم السلام صادر شد، به وسیله اصحاب و راویان آن حضرات به رشته تحریر درآمد، سپس توسط دانشمندان طبقات بعد، دسته‌بندی و تدوین شد و در نهایت از سوی محدثان سه گانه اول یعنی شیخ كلینی، شیخ صدوق و شیخ طوسی دركتب اربعه جای گرفت