بافران ديار دلاوران

زمستان رفت وبهار با هزار امید و آرزو آمد

درختان لباس زمستانی را از تن بیرون کردند و جامه بهاری پوشیدند.

شکوفه ها خبر از تولدی دیگر می دهند .از معادی دیگر .رستاخیزی دیگر

به دیدن همدیگر می رویم .سال نو را به همدیگر تبریک می گوییم .صله رحم به جای می آوریم .

دوستان وآشنایان را بعضی از ما غربت نشینان بعد از یکسال زیارت می کنیم .از حال و روز همدیگر باخبر می شویم .

اما در این میان و در این بهار جای همه آنانی که در سالهای گذشته از میان ما رفتند خالیست و خالیتر جای آن عزیزانی که امسال هجرت کردند و در این بهار در میان ما نیستند .

یادمان باشد که شادیهایمان را با هم تقسیم می کنیم و غم هایمان را

که همه از یک نسل و ریشه ایم .از یک قبیله

اصلا مگر قبیله لیلی و مجنون دو قبیله اند . چه کسی این را گفته است و می گوید

نه هر دو از یک طایفه اند،چرا که درد مشترک دارند.از یک خونند واز یک ریشه .

وما در این روستا، ظاهرا از چند خانواده ایم، اما حقیقت مطلب همه از تبار عاطفه ایم .

از عشیره دوست داشتن .از تیره خواستن .

تا بوده وهست در غم وشادی های همدیگر شریک بوده وهستیم .

در گرفتاریها به دیدار همدیگر می رویم .در شادی های  هم نیزبا هم  دست افشانی می کنیم

شور ونشاط را به سراچه قلب همدیگر می بریم .

و در یک کلام همه بافرانی هستیم و روستایمان را دوست داریم .

یادمان باشد که در این عید کسانی هستند که متاسفانه عزادارند .عزیزی را از دست داده اند

امانتی دارند در آرامستان پاکی ها

چشمهایشان اشک آلود است .غم بر چهره دارند .

به دیدنشان بشتابیم .خود را در غم آنان شریک بدانیم .

سری به خانه سالمندان بزنیم .چشم های زیادی منتظر قدوم ماست .

خدا میداند هر قدمی که بردارید عاطفه وعشق را تقسیم کرده اید و دوست داشتن را .

نمی دانم، در سنی نیستم که خدای نکرده نصیحت بکنم .به عنوان فرزند کوچک و خیلی کوچک ،از قبیله خواستن ، از شما خواهش کرده ام ومی کنم و لا غیر .

که شما خوبان معلم من در همه مراحل زندگیم بوده اید .

من به عنوان فرزند روستای عاطفه، آرزو دارم که بهار را با هم تقسیم کنیم .

کدورتهایی اگر در دل داریم مردانه حذفش کنیم .اصلا جامه چرکین کدورت را اگر خدای نکرده بر تن داریم بیرونش بیاوریم

و هزاران امید که سال جدید مبدا موفقیتهای تازه باشد.

بهارتان مبارک و نوروزتان هزاران بار مبارکتر

و به قول خودمان شو سال ماه نو ، نوبارک