Ę

ثبت دیدگاه در انتهای صفحه

منتخب :

قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : يَا عَلِيُّ أَنْتَ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ إِلَى أَنْ قَالَ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ لَوْ أَنَّ عَبْداً عَبَدَ اَللَّهَ أَلْفَ عَامٍ مَا قَبِلَ اَللَّهُ ذَلِكَ مِنْهُ إِلاَّ بِوَلاَيَتِكَ وَ وَلاَيَةِ اَلْأَئِمَّةِ مِنْ وُلْدِكَ وَ إِنَّ وَلاَيَتَكَ لاَ تُقْبَلُ إِلاَّ بِالْبَرَاءَةِ مِنْ أَعْدَائِكَ وَ أَعْدَاءِ الْأَئِمَّةِ مِنْ وُلْدِكَ بِذَلِكَ أَخْبَرَنِي جَبْرَئِيلُ فَمَنْ شٰاءَ فَلْيُؤْمِنْ وَ مَنْ شٰاءَ فَلْيَكْفُرْ…(آیة 29 کهف : فَمَنْ شَاءَ فَلْيُؤْمِنْ وَمَنْ شَاءَ فَلْيَكْفُرْ ۚ إِنَّا أَعْتَدْنَا لِلظَّالِمِينَ نَارًا أَحَاطَ بِهِمْ سُرَادِقُهَا ۚ وَإِنْ يَسْتَغِيثُوا يُغَاثُوا بِمَاءٍ كَالْمُهْلِ يَشْوِي الْوُجُوهَ ۚ بِئْسَ الشَّرَابُ وَسَاءَتْ مُرْتَفَقًا)

رسول خدا صلی الله علیه وآله فرمودند : یا علی تو امیرالمؤمنین هستی و فرمودند : يا علي! قسم به آن کسي که مرا به نبوت مبعوث کرد و مرا بر تمام مردم برگزيد اگر بنده اي از بندگان خدا هزار سال عبادت حق تعالي را کرد از او پذيرفته نميشود مگر اين که همراه با ولايت تو و ولايت امامان از فرزندان تو باشد. و ولايت تو هم پذيرفته نميشود مگر اين که همراه با برائت و بيزاري از دشمنان تو و دشمنان امامان از فرزندان تو باشد. و جبرائيل مرا به اين امر خبر داده است:سوره کهف آیه 29 : وَقُلِ الحَقُّ مِن رَبِّكُم ۖ بگو این سخن حق از طرف پروردگارتان است فَمَن شاءَ فَليُؤمِن وَ مَن شاءَ فَليَكفُر هركس بخواهد ایمان بیاورد و هر كه بخواهد انكاركند إِنّا أَعتَدنا لِلظّالِمينَ نارًا أَحاطَ بِهِم سُرادِقُها كه ما براى ستمگران آتشى آماده كرده‌ايم كه سراپرده‌هايش آنان را در بر مى‌گيرد، وَإِن يَستَغيثوا يُغاثوا بِماءٍ كَالمُهلِ يَشوِي الوُجوه و اگر فريادرسى جويند، به آبى چون مس گداخته كه چهره‌ها را بريان مى‌كند يارى مى‌شوند بِئسَ الشَّرابُ وَساءَت مُرتَفَقًا ﴿٢٩﴾ وه! چه بد شرابى و چه زشت جايگاهى است.

 مائة منقبة , جلد۱ , صفحه۲۸ – اثبات الهداة ج۲ ص۲۳۵ - مستدرك الوسائل ج۱ ص۱۷۱ – کنز الفوائد , جلد۲ , صفحه۱۲- بحار الأنوار ج۳۸ ص۱۳۴

در حدیث معتبر در  کتاب شریف  الکافی وارد شده که حضرت Ů بعد از هر نمازى چهار شخص از مردان را که فلانی و فلانی و فلانی و چهارمی است لعن می‌کردند و چهار زن را که فلانه و فلانه و هند مادر معاويه و ام‌حکم‏ خواهر معاويه است ، لعن میفرمودند

سیدی و مولای امام علي‌بن‌موسي‌الرضا عليهماالسلام : كَمالُ الدّينِ ولايَتُنا وَالبَراءَةُ مِن عَدُوِّنا

كمال دين، در ولايت ما و بيزاري از دشمنان ماست.

( السرائر  ج3 ص640 محمد بن ادريس حلّى متوفای 598 قمری –   بحار الأنوار  ,  جلد27  ,  صفحه58 )

سیدی و مولای امام كاظم باب الحوائج عليه‌السلام فرمودند : طُوبي لِشيعَتِنا المُتَمَسِّکينَ بِحَبلِنا فِي غَيبَةِ قائِمِنا(عَجَّلَ اللّهُ تَعالي فَرَجَه)، الثّابِتينَ عَلي مُوالاتِنا وَ البَراءَةِ مِن أَعدائِنا اُولئِکَ مِنّا وَ نَحنُ مِنهُم.

خوشا به حال شيعيان ما در زمان غيبت قائم ما  عجل الله  تعالي  فرجه و  عليه السلام که به ريسمان ما تمسّک جسته‌اند و بر موالات ما و بيزاري از دشمنان ما ثابت‌قدم مانده‌اند. آنان از ما هستند و ما از ايشانيم.

( كمال الدين  ج2 ص361 شیخ صدوق – کفایة الأثر  ج1 ص269  خزاز قمی (قرن چهارم) – كشف الغمة  ج2 ص523 – اثبات الهداة  ج5 ص92 شیخ حر عاملی -  بحار الأنوار  ج51 ص151 )

قِيلَ لِلصَّادِقِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : إِنَّ فُلاَناً يُوَالِيكُمْ إِلاَّ أَنَّهُ يَضْعُفُ عَنِ اَلْبَرَاءَةِ مِنْ عَدُوِّكُمْ فَقَالَ هَيْهَاتَ كَذَبَ مَنِ اِدَّعَى مَحَبَّتَنَا وَ لَمْ يَتَبَرَّأْ مِنْ عَدُوِّنَا 

به سیدی و مولای حضرت امام صادق عليه السّلام عرضكردند فلان كس شما را دوست ميدارد ولى در بيزارى از دشمنانتان ضعيف است فرمود: هيهات دروغ ميگويد كسى كه مدعى است ما را دوست ميدارد ولى از دشمنان ما بيزارى نميجويد

السرائر  ج3 ص640 – بحار الأنوار  ج27 ص58

 سیدی و مولای الامام الزکی الحسن العسکری عليه‌السلام:مَن اَحبَّ اَعداءَنا فَقَد عادانا وَ نَحنُ مِنهُ بَراءٌ واللهُ عزَّ وجلَّ مِنهُ بَريءٌ.

کسي که دشمنان ما را دوست بدارد با ما دشمني کرده و ما از او بيزاريم و خداوند متعال نيز از او بيزار است.

( التفسير امام الزکی الحسن العسکری علیه السلام  ج1 ص584  – بحار الأنوار  ج27 ص59)

سیدی و مولای  حضرت امام محمدباقرالعلوم عليه‌السلام فرمودند : مَنْ اَرادَ أنْ يَعْلَمَ حُبَّنا فَلْيَمْتَحِنْ قَلْبَهُ فَاِنْ شاَرَكَ فِي‌حُبِّنا حُبَّ عَدُوِّنا فَلَيْسَ مِنّا وَ لَسْنا مِنْهُ. وَ اَللَّهُ عَدُوُّهُمْ …

… اگر کسي بخواهد ميزان دوستي خود را نسبت به ما بداند به دل خود مراجعه کند اگر ما را دوست مي‌دارد و دشمنان ما را هم دوست مي‌دارد او از ما نيست و ما هم از او نيستيم و خداوند دشمن اوست …

( الأمالي (للطوسی)  ج1 ص148 -  تفسير القمی  ج2 ص171 – بشارة المصطفی (ص)  ج1 ص86 – كشف الغمة  ج1 ص385 – تفسیر البرهان  ج4 ص410 -  تفسير نور الثقلين  ج4 ص234 – تفسير الصافي  ج4 ص162 -  تفسير كنز الدقائق  ج10 ص313 -  بحار الأنوار  ج27 ص83)

سیدی و مولای امام علي‌ بن موسي‌الرضا عليهماالسلام:  شيعتُنا المُسَلِّمونَ لِأمرِنا اَلآخِذونَ بِقَولِنا اَلمُخالِفونَ لِأعدائِنا، فَمَن لم يَکُن کَذلِکَ فَلَيسَ مِنّا.شيعيان

ما تسليم أمر و ولايت ما هستند، به گفتة ما عمل مي‌کنند و دشمنان ما را دشمن مي‌دارند، و در غير اين صورت پيرو ما نخواهند بود.

صفات الشیعة  ج1 ص3 مرحوم شیخ صدوق -  وسائل الشیعة  ج27 ص116 – بحار الأنوار  ج65 ص167

سیدی و مولای امام حسن مجتبي علیه السلام :  إنَّ لِأهَلِ النّارِ علاماتٌ يُعرَفونَ بِها وَهِيَ الَاِلحادُ لِأولياءِاللهِ والموُالاةُ لِأعداءِالله.

اهل دوزخ نشانه‌هايي دارند که بدان شناخته مي‌شوند، آن‌ها با اولياي خدا عداوت و با دشمنان خدا محبّت و دوستي دارند.

( بحار الأنوار  ج44 ص102 -  احقاق‌الحق، ج 11، ص 225)

سیدی و مولای حضرت امام جعفر صادق عليه‌السلام:  لَو أنَّ ناصِباً شَفَعَ لَهُ کُلُّ نَبيٍّ مُرْسَلٍ و مَلَکٍ مُقَرَّبٍ ما شُفِّعوا. 

اگر تمام پيغمبران مرسل و همة فرشتگان مُقرّب دربارة ناصبي و دشمن اهل بيت عليهم السلام شفاعت کنند شفاعتشان قبول نمي‌شود.

( المحاسن  ج1 ص186 -  ثواب الأعمال و عقاب الأعمال شیخ صدوق  ج1 ص211 - بحار الأنوار  ج8 ص41 )

سیدی و مولای حضرت امام جعفر صادق عليه‌السلام:  حُبُّ أولياءِ اللّهِ واجِبٌ وَالوِلايةُ لَهم واجِبَةٌ واَلبراءَةُ مِن اَعدائِهِم واجِبَةٌ وَ مِن‌َالّذينَ ظَلموا آلَ محمدٍ صلّي‌الله عليهم.

ولا و محبت اولياي خدا واجب است و بيزاري و تبرّي از دشمنانشان و از کساني که به آل محمد صلي‌الله عليه و آله ستم روا داشته‌اند هم واجب و الزامي است.

( الخصال  ج2 ص603 شیخ صدوق - بحار الأنوار  ج10 ص222 – عوالم العلوم  ج20 ص579)

در زیارت عاشوراء معروفه

«سِلْمٌ لِمَنْ سالَمَکُمْ، وَ حَرْبٌ لِمَنْ حارَبَکُمْ، مُوالٍ لِمَنْ والاکُمْ، مُعادٍ لِمَنْ عاداکُمْ،  … ».

«مُحِبٌّ لَکُمْ وَ لِأَوْلِیائِکُمْ، مُبْغِضٌ لِأَعْدائِکُمْ وَ مُعادٍ لَهُمْ، سِلْمٌ لِمَنْ سالَمَکُمْ، وَ حَرْبٌ لِمَنْ حارَبَکُمْ، … ».

النبيّ صلّى اللّه عليه و آله مع أبي ذرّ و سلمان و المقداد، و تعريفهم ما كلّفه سلطان المعاد، و أنّ عليّا عليه السَّلام خليفة (خلیفته) في العباد و البلاد- (نقلاً من کتاب الوصیّة لعیسی بن المستفاد) عنه، عن أبيه، قال: دَعا رَسُولُ اللَّهِ صَلَّی اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ اَبا ذَرٍّ وَ سَلْمانَ وَ الْمِقْدادَ، فَقالَ لَهُمْ: تَعْرِفُونَ شَرائِعَ الْاِسْلامِ وَ شُرُوطَهُ؟ قالُوا: نَعْرِفُ ما عَرَّفَنَا اللَّهُ وَ رَسُولُهُ. فَقالَ: هِيَ وَ اللَّهِ اَكْثَرُ مِنْ اَنْ تُحْصىٰ، اَشْهِدُوني‏ عَلىٰ اَنْفُسِكُمْ‏ وَ كَفىٰ‏ بِاللَّهِ شَهيداً وَ مَلائِكَتُهُ عَلَيْكُمْ شُهُودٌ بِشَهادَةِ اَنْ لا اِلٰهَ اِلَّا اللَّهُ مُخْلِصاً لا شَریكَ لَهُ في سُلْطانِهِ… وَ الْحُبِّ لِاَهْلِ بَيْتي فِي اللَّهِ، وَ حُبِّ شيعَتِهِمْ لَهُمْ، وَ الْبُغْضِ لِاَعْدائِهِمْ، وَ بُغْضِ‏ مَنْ‏ والاهُمْ‏، وَ الْعَداوَةِ فِي اللَّهِ وَ لَهُ…

و (از جمله شروط اسلام) دوستی اهل‌بیت من برای خدا و دوستی شیعیان آن‌ها به خاطر اهل‌بیت است، و بغض داشتن نسبت به دشمنان اهل‌بیت، و داشتن بغض کسانی که دشمنان اهل‌بیت را دوست بدارند، و دشمنی به‌خاطر الله و برای (رضای) اوست…

  الصراط المستقيم  ,  جلد۲  ,  صفحه۸۹ –  بحار الأنوار  ,  جلد۶۵  ,  صفحه۳۹۳

عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَمَّارٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ: كُلُّ مَنْ لَمْ يُحِبَّ عَلَى اَلدِّينِ وَ لَمْ يُبْغِضْ عَلَى اَلدِّينِ فَلاَ دِينَ لَهُ .

الکافي  ج۲ ص۱۲۷ – الوافي  ج۴ ص۴۸۵ -وسائل الشیعة  ج۱۶ ص۱۷۷

فرمود: هر كه به خاطر دين،دوستى نكند و به خاطر دين،دشمنى نكند،دين ندارد.

وَ حُبُّ أَوْلِيَاءِ اَللَّهِ وَ اَلْوَلاَيَةُ لَهُمْ وَاجِبَةٌ وَ اَلْبَرَاءَةُ مِنْ أَعْدَائِهِمْ وَاجِبَةٌ وَ مِنَ اَلَّذِينَ ظَلَمُوا آلَ مُحَمَّدٍ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ وَ هَتَكُوا حِجَابَهُ فَأَخَذُوا مِنْ فَاطِمَةَ عَلَيْهَا السَّلاَمُ فَدَكَ وَ مَنَعُوهَا مِيرَاثَهَا وَ غَصَبُوهَا وَ زَوْجَهَا حُقُوقَهُمَا وَ هَمُّوا بِإِحْرَاقِ بَيْتِهَا وَ أَسَّسُوا اَلظُّلْمَ وَ غَيَّرُوا سُنَّةَ رَسُولِ اَللَّهِ وَ اَلْبَرَاءَةُ مِنَ اَلنَّاكِثِينَ وَ اَلْقَاسِطِينَ وَ اَلْمَارِقِينَ وَاجِبَةٌ وَ اَلْبَرَاءَةُ مِنَ اَلْأَنْصَابِ وَ اَلْأَزْلاَمِ أَئِمَّةِ اَلضَّلاَلِ وَ قَادَةِ اَلْجَوْرِ كُلِّهِمْ أَوَّلِهِمْ وَ آخِرِهِمْ وَاجِبَةٌ وَ اَلْبَرَاءَةُ مِنْ أَشْقَى اَلْأَوَّلِينَ وَ اَلْآخِرِينَ شَقِيقِ عَاقِرِ نَاقَةِ ثَمُودَ قَاتِلِ أَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ وَاجِبَةٌ وَ اَلْبَرَاءَةُ مِنْ جَمِيعِ قَتَلَةِ أَهْلِ اَلْبَيْتِ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ وَاجِبَةٌ وَ اَلْوَلاَيَةُ لِلْمُؤْمِنِينَ اَلَّذِينَ لَمْ يُغَيِّرُوا وَ لَمْ يُبَدِّلُوا بَعْدَ نَبِيِّهِمْ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَاجِبَةٌ مِثْلِ سَلْمَانَ اَلْفَارِسِيِّ وَ أَبِي ذَرٍّ اَلْغِفَارِيِّ وَ اَلْمِقْدَادِ بْنِ اَلْأَسْوَدِ اَلْكِنْدِيِّ وَ عَمَّارِ بْنِ يَاسِرٍ وَ جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اَللَّهِ اَلْأَنْصَارِيِّ وَ حُذَيْفَةَ بْنِ اَلْيَمَانِ وَ أَبِي اَلْهَيْثَمِ بْنِ اَلتَّيِّهَانِ وَ سَهْلِ بْنِ حُنَيْفٍ وَ أَبِي أَيُّوبَ اَلْأَنْصَارِيِّ وَ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ اَلصَّامِتِ وَ عُبَادَةَ بْنِ اَلصَّامِتِ وَ خُزَيْمَةَ بْنِ ثَابِتٍ ذِي اَلشَّهَادَتَيْنِ وَ أَبِي سَعِيدٍ اَلْخُدْرِيِّ وَ مَنْ نَحَا نَحْوَهُمْ وَ فَعَلَ مِثْلَ فِعْلِهِمْ وَ اَلْوَلاَيَةُ لِأَتْبَاعِهِمْ وَ اَلْمُقْتَدِينَ بِهِمْ وَ بِهُدَاهُمْ وَاجِبَةٌ …

الخصال شیخ صدوق  ج۲ ص۶۰۳ – بحار الأنوار  ج۱۰ ص۲۲۲ – عوالم العلوم  ج۲۰ ص۵۷۹ 

دوستى و بستگى با دوستان خدا و بيزارى از دشمنانشان و كسانى كه بخاندان محمد(صلّى الله عليه و آله)ستم كردند و پردۀ احترام آن‌ها را دريدند و فدك را از فاطمۀ زهرا(عليها السّلام)گرفتند و ميراث او را از او دريغ داشتند و غصب كردند حق او و شوهرش را و همت گماشتند كه خانه‌اش را آتش بزنند و بنياد ستم را داشتند و غصب كردند حق او و شوهرش را و همت گماشتند كه خانه‌اش را آتش بزنند و بنياد ستم را نهادند و روش پيغمبر(صلّى الله عليه و آله)را ديگرگون كردند و بيزارى از عهدشكنان در جمل و ستم‌كنندگان در جبهه صفين و از دين برگشتگان نهروان واجب است و بيزارى از بتها و قمارهاى زمان جاهليت و پيشوايان گمراهى و جلوداران جور همه از اول تا آخرشان واجب است،و بيزارى از شقى ترين اولين و آخرين برادر پى‌كنندۀ ناقه ثمود كشندۀ امير مؤمنان(عليه السّلام)واجب است،و بيزارى از همه قاتلين خاندان پيغمبر(صلّى الله عليه و آله)واجب است و دوستى و پيوند با مؤمنانى كه پس از پيغمبر از دين برنگشتند و ديگرگون نشدند چون سلمان فارسى،ابى ذر غفارى،مقداد بن اسود كندى،عمار ياسر،جابر بن عبد اللّٰه انصارى، حذيفة بن يمان،ابى هيثم بن تيهان،سهل بن حنيف،ابو ايوب انصارى،عبد اللّٰه بن صامت،عبادة بن صامت، خزيمة بن ثابت ذو الشهادتين،ابى سعيد خدرى و كسانى كه برويه آن‌ها رفتند و كردارشان چون كردار آنها بود واجب است و دوستى پيروان آن‌ها و كسانى كه بآنها اقتدا كردند و براه راست آن‌ها رفتند واجب است

 حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ اَلْفُضَيْلِ عَنْ أَبِي حَمْزَةَ قَالَ: قَالَ لِي أَبُو جَعْفَرٍ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ إِنَّمَا يَعْبُدُ اَللَّهَ مَنْ يَعْرِفُ اَللَّهَ فَأَمَّا مَنْ لاَ يَعْرِفُ اَللَّهَ فَإِنَّمَا يَعْبُدُهُ هَكَذَا ضَلاَلاً قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ فَمَا مَعْرِفَةُ اَللَّهِ قَالَ تَصْدِيقُ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ تَصْدِيقُ رَسُولِهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ مُوَالاَةُ عَلِيٍّ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ وَ اَلاِئْتِمَامُ بِهِ وَ بِأَئِمَّةِ اَلْهُدَى عَلَيْهِمُ اَلسَّلاَمُ وَ اَلْبَرَاءَةُ إِلَى اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مِنْ عَدُوِّهِمْ هَكَذَا يُعْرَفُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ .

الکافي  ج۱ ص۱۸۰ – الوافي  ج۲ ص۸۰

-ابى حمزه گويد:امام باقر عليه السّلام به من فرمود:همانا كسى خدا را مى‌پرستد كه خدا را بشناسد ولى كسى كه خدا را نمى‌شناسد گمراهانه مى‌پرستد.
عرض كردم:قربانت گردم،معرفت خدا چيست‌؟
فرمود:تصديق خداى عز و جل و تصديق رسول خدا صلّى اللّه عليه و اله و دوستدارى امیرالمؤمنین على عليه السّلام و پيروى از او و از امامان بر حق بعد از او و بيزارى از دشمن آنها ،اين‌چنين خدا شناخته مى‌شود.
توضيح:از بيانات امام علیه السلام  به ابو حمزه به دست مى‌آيد كه حضرت دوستى امیرالمؤمنین على عليه السّلام و محبت اهل بيت علیهم السلام  را از شرائط‍‌ خداشناسى دانسته‌اند زيرا عبادت خداوند بدون ولايت و برائت، ثواب و اجرى نخواهد داشت چون ولايت وسيله ارتباط‍‌ بين انسان و خداوند است  و خود پروردگار در كلام خود در سوره مائده آيه 35 فرموده (يٰا أَيُّهَا اَلَّذِينَ‌ آمَنُوا اِتَّقُوا اَللّٰهَ‌ وَ اِبْتَغُوا إِلَيْهِ‌ اَلْوَسِيلَةَ‌) «اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد از خدا بترسيد و براى رسيدن به او وسيله و رابطه به همراه داشته باشيد» و بديهى است كه بهترين وسيله و رابطه،پيامبر و امامان معصومند.

عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ: مِنْ أَوْثَقِ عُرَى اَلْإِيمَانِ أَنْ تُحِبَّ فِي اَللَّهِ وَ تُبْغِضَ فِي اَللَّهِ وَ تُعْطِيَ فِي اَللَّهِ وَ تَمْنَعَ فِي اَللَّهِ .

المحاسن  ج۱ ص۲۶۳ – الکافي  ج۲ ص۱۲۵ – الأمالی (للصدوق)  ج۱ ص۵۷۸ -الأمالي (للمفید)  ج۱ ص۱۵۱

حضرت امام صادق علیه السلام فرمودند بی‌گمان محكم‌ترين دست آويز ايمان؛ دوستى (قلبی) در راه (رضای) الله، و دشمنى (قلبی) در راه (رضای) الله، و اظهار دوستى با دوست الله و اظهار دشمنى با دشمن الله است