اين بخش حاوي اشعار زيباي امام خميني (ره) مي‌باشد. (غزل)

بهـــــــــار آمد كه غم از جان برد، غم در دل افزون شد
چه گويم كز غم آن ســـــروِ خندان، جان و دل خون شد
گـــــــــروه عــــــــــاشقان بستند محملهــا و وارســتند
تو دانـــــــى حال مـــا واماندگان در اين ميان چون شد
گل از هجـــــــــــــران بلبل، بلبل از دورىّ گــل، هر دم
به طرْف گلستان هر يك، به عشق خويش مفتون شد
حجـــــــــاب از چهره دلــــــــــــــدار ما، باد صبـا بگرفت
چـــــو من هر كس بر او يك دم نظر افكند، مجنون شد
بهــــــــار آمد، ز گلشن بــــــرد زرديها و سرديهــــــــــا
به يُمن خور، گلستان سبز و بستان گرم و گلگون شد
بهـــــــار آمــــــد، بهــــــار آمـــد، بهار گل‏عـــــــذار آمد
به ميخــــــواران عــاشق گو: خمار از صحنه بيرون شد