آیه ی مورد نظرتان را ارسال فرمایید.

وَ إِذْ قَالَ رَبُّکَ لِلْمَلائِکَه إِنِّی جَاعِلٌ فِی الْأَرْضِ خَلِیفَه(۳۰-بقره)

هنگامى که پروردگارت به فرشتگان گفت: من بر آنم که در زمین جانشینى قرار دهم. 

زیباترین آیه های قران

سلام

کاربر عزیز راسخونی جمله انتخاب شده شما بخشی از آیه 30 سوره بقره هست و بهر حال انتخاب شماست و قابل احترام لذا ضمن تشکر، بخشی از تفسیر های انجام شده در مورد این بخش آیه عبارتند از:

در این آیه و آیات بعد، مسأله‏‌ خلافت انسان در زمین مطرح مى‌‏شود که نگرانى فرشتگان از فسادهاى بشر و توضیح و توجیه خداوند و سجده‏‌ آنان در برابر نخستین انسان را به دنبال دارد.
فرشتگان، یا از طریق اخبار الهى و یا مشاهده‌ى انسان‏‌هاى قبل از حضرت آدم (ع) در عوالم دیگر یا در همین عالم و یا به خاطر پیش‏ بینى صحیحى که از انسان خاکى و مادّى آنها داشتند، خونریزى و فساد انسان را پیش‌‏بینى مى‏‌کردند.
گرچه همه‏‌ى انسان‏‌ها، استعداد خلیفه خدا شدن را دارند، امّا همه خلیفه‏‌ خدا نیستند. چون برخى از آنها با رفتار خود به اندازه‏‌اى سقوط مى‏‌کنند که از حیوان هم پست‏ تر مى‏‌شوند. چنان‌که قرآن مى‏‌فرماید: «اُولئِکَ کَالاَنعام بل هُم اَضل»
قرارگاه این خلیفه، زمین است، ولى لیاقت او تا «قاب قوسین او ادنى» مى‏‌باشد.
به دیگران اجازه دهید سؤال کنند. خداوند به فرشتگان اذن داد تا سؤال کنند و گرنه ملائک، بدون اجازه حرف نمى ‏زنند و فرشتگان مى‏‌دانستند که براى هر آفریده‏‌اى، هدفى عالى در کار است.
سؤال: چرا خداوند در آفرینش انسان، موضوع را با فرشتگان مطرح کرد؟
پاسخ: انسان، مخلوق ویژه‏ اى است که ساخت مادّى او به بهترین قوام بوده: «اَحسنَ تَقویم» و در او روح خدایى دمیده شده و بعد از خلقت او خداوند به خود تبریک گفته است: «فَتَبارَکَ اللّه»
سؤال: خدایى که دائماً حاضر، ناظر و قیّوم است چه نیازى به جانشین و خلیفه دارد؟
پاسخ: اوّلاً جانشینى انسان نه به خاطر نیاز و عجز خداوند است، بلکه این مقام به خاطر کرامت و فضیلت رتبه‏ انسانیّت است. ثانیاً نظام آفرینش بر اساس واسطه‏ هاست. یعنى با اینکه خداوند مستقیماً قادر بر انجام هر کارى است، ولى براى اجراى امور، واسطه‏ هایى را قرار داده که نمونه‏‌هایى را بیان مى‏‌کنیم:
* با اینکه مدبّر اصلى اوست: «الَلّهُ الّذى... یدبّر» لکن فرشتگان را مدبّر هستى قرار داده است. «فالمدبّرات أمراً»
* با اینکه شفا بدست اوست؛ «فهو یشفین» امّا در عسل شفا قرار داده است. «فیه شفاء»
* با اینکه علم غیب مخصوص اوست؛ «انّما الغیب للّه» لکن بخشى از آن را براى بعضى از بندگان صالحش ظاهر مى‏‌کند. «الاّ مَن ارتضى من رسول»
پس انسان مى ‏تواند جانشین خداوند شود و اطاعت او همچون اطاعت از خداوند باشد. «مَن یَطَعُ الرّسول فقد أطاع اللّه» و بیعت با او نیز به منزله‏ ى بیعت با خداوند باشد. «اِنَّ الَّذین یُبایِعونَکَ... انَّما یبایعون اللّه»و محبّت به او مثل محبّت خدا باشد. «مَن اَحَبَّکُم فَقَد اَحَبَّ اللّه»
براى قضاوت درباره‏‌ى موجودات، باید تمام خیرات و شرور آنها را کنار هم گذاشت و نباید زود قضاوت کرد. فرشتگان خود را دیدند که تسبیح و حمد آنها بیشتر از انسان است. ابلیس نیز خود را مى‏‌بیند و مى‏‌گوید: من از آتشم و آدم از خاک و زیر بار نمى‏‌رود. امّا خداوند متعال مجموعه را مى‏‌بیند که انسان بهتر است و مى‏‌فرماید: «اِنّى اَعَلمُ مالا تَعلََمون»
پیام‌ها:
۱- خداوند ابتدا اسباب زندگى را براى انسان فراهم کرد، سپس او را آفرید. «خلق لکم ما فى الارض جَمیعاً ... اِذقالَ رَبُُکَ لِلمَلائِکَه»
۲- آفرینش ملائکه، قبل از آدم بوده است. زیرا خداوند آفریدن انسان را با آنان در میان گذاشت.
۳- انتصاب خلیفه و جانشین و حاکم الهى، تنها به دست خداست. «انّى جاعَلُ فِى الارضِ خَلیفَة»
۴- انسان، جانشین دائمى خداوند در زمین است. «جاعل»
۵ - انسان مى‏‌تواند اشرف مخلوقات و لایق مقام خلیفةاللهى باشد. «جاعِلُ فِى الاَرض خَلیفة»

منبع: پایگاه درس‌هایی از قرآن ، تفسیر نور