برای وضو گرفتن، فقط جای مسح باید خشک باشد، یا رطوبت آن به قدری کم باشد که در هنگام مسح، آب وضو بر آن غالب گردد.[1] بنابراین، در شستوشوی صورت و دستها، اگر آب وضو به همه اعضا برسد، خیس بودن قبلی آنها به صحت وضو خللی وارد نمیکند.[2]
ضمائم:
پاسخ دفاتر مراجع عظام تقلید نسبت به این سؤال، چنین است: [3]
حضرت آیت الله العظمی خامنه ای (مد ظله العالی):
وضو با آب باران مانع ندارد مشروط بر اینکه قطرات بارانى که به اعضاى وضو مىرسد، با آن قصد وضو نماید و هنگام مسح، باران به کف دستها اصابت نکند. و محل مسح هم قبل از مسح خشک باشد.
حضرت آیت الله العظمی سیستانی (مد ظله العالی):
اگر جای مسح خشک باشد اشکال ندارد.
حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی):
اشکالی ندارد ولی جاى مسح باید خشک باشد، ولى اگر مختصرى رطوبت داشته باشد بطورى که آب دست هنگام مسح بر آن غلبه کند اشکال ندارد.
حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (مد ظله العالی):
چنانچه آب باران بگونهای باشد که بر آب وضو غلبه نکند وضو صحیح است و نمیتوان آب باران را هم نیت آب وضو نمود.
حضرت آیت الله مهدی هادوی تهرانی (دامت برکاته):
وضو صحیح است اگر:
1. اعضای مسح، خشک باشند یعنی سر و پاها
2. در هنگام شستن صورت و دستها، نیت شود که شستشو به وسیله ی آب موجود انجام میگیرد. یعنی نیت کند که با آبی وضو میگیرم که مخلوطی از آب باران و آبی است که با دست روی صورت یا دستم میریزم.
لینک به سایت استفتائات
[1]. توضیح المسائل (محشى - امام خمینى)؛ ج1، ص 158، م256.
[2]. ر.ک: بهجت، محمد تقى، جامع المسائل، ج1، ص 96، دفتر معظمله، قم - ایران، چاپ دوم، 1426 ق.
[3]. استفتا از دفاتر آیات عظام: خامنهای، سیستانی، مکارم شیرازی و صافی گلپایگانی (مد ظلهم العالی)، توسط سایت اسلام کوئست.