چگونه امام زمان(عجل الله تعالي فرجه) با شمشير زمين را پر از عدل و داد مي نمايد؟

چگونه امام زمان(عجل الله تعالي فرجه) با شمشير زمين را پر از عدل و داد مي نمايد؟


پاسخ :

جواب اجمالي:
امام زمان(عجل الله تعالي فرجه) در ابتداء با دعوت به اسلام قيام خود را آغاز مي كند و مراد از شميشر، نفس اين سلاح سرد نيست بلكه مراد مأموريت امام به جهاد در مقابل سركشان و ظالمان است.و امام از سلاح هاي متعارف زمان قيامشان استفاده خواهند كرد.
جواب تفصيلي:
با عرض سلام خدمت شما پرسشگرمحترم؛ به اميد توفيق شما به ديدار جمال نوراني يوسف زهرا(عجل الله تعالي فرجه).
مهدي است آن كه نهضت قرآن به پا كند
مهدي است آن كه نيك و بد از هم جدا كند
مهدي است آن كه پرچم اسلام راستين
بر قـلعـه‏هاي محكم دشمن به پا كنـد
مهدي است آن كه كاخ عظيم ستمگران
با نهيب خويش، دچار فنا كند[1]
دوست گرامي، در ابتدا بايد اين نكته را به عرض برسانيم كه امام زمان(عجل الله تعالي فرجه)مانند پيامبر اكرم‏صلي الله عليه وآله براي هدايت و راهنمايي مردم، نخست اعلان دعوت عمومي مي‏كند و در آغاز ظهورش، مردم را از پيام انقلاب خود آگاهي داده و اتمام حجّت مي‏كند، در اين ميان عده‏اي دعوتش را مي‏پذيرند و راه سعادت، پيش مي‏گيرند و عده‏اي به مخالفت برمي‏خيزند كه امام زمان(عجل الله تعالي فرجه)در برابر اينها قيام مسلحانه مي‏كند. چنانكه امام جوادعليه السلام فرموده وقتي 313 نفر ياران خاص حضرت قائم(عجل الله تعالي فرجه) به خدمتش در مكه رسيدند، حضرت، دعوتش را به جهانيان آشكار مي‏سازد، و وقتي كه اين تعداد به ده هزار نفر رسيد، به اذن خدا قيام مسلّحانه مي‏كند و خروج مي‏كند.[2] برنامه قيام حضرت مهدي(عجل الله تعالي فرجه) همانند برنامه قيام همه پيامبران الهي خواهد بود، يعني بر اساس اسباب و وسايل عادي و طبيعي برنامه‏هاي خود را اجرا مي‏كند و هيچ گاه از راه اعجاز وارد نمي‏شود، بلكه معجزات جنبه استثنائي دارند، كه در موارد نادر از آن استفاده مي‏كند درباره سلاح سرد كه در بعضي از روايات هم به شمشير معنا شده است، بايد گفت كه ظاهراً مقصود از خروج با شمشير، مأموريت به جهاد، و توسّل به اسلحه براي اعلاي كلمه حق است، و اين كه با هيچ يك از كفّار به مصالحه نمي‏نشيند، زيرا "شمشير" هميشه كنايه از قدرت و نيروي نظامي بوده و هست، همان گونه كه "قلم" كنايه از علم و فرهنگ است، و نيز از قديم معروف بوده كه كشور با دو چيز اداره مي‏شود: قلم و شمشير.[3]منظور از قيام با شمشير، همان اتّكاي به قدرت است، تا مردم نپندارند كه اين مصلح بزرگ، فقط به شكل يك معلّم يا يك واعظ، عمل مي‏كند، بلكه او يك رهبر مقتدر الهي است كه امان را از ستمگران و منافقان مي‏گيرد. بنابراين اجراي طرح حكومت حقّ و عدالت در سطح جهاني نيز بايد با استفاده از وسايل مادي و معنوي لازم (بجز در موارد استثنايي) تحقق پذيرد. به تعبيري ديگر، آن حضرت و يارانش با هر اسلحه‏اي كه لازم باشد، در مقابل كفّار و ستمگران مي‏ايستند، و از هر گونه اسلحه‏اي در آن زمان متداول بوده و مورد نياز باشد، استفاده مي‏كنند. به اميد آن روزي كه قدرت اسلام، همه جا را فراگيرد و روزي كه چشم همه به ديدار جمال دل‏آراي آن محبوب، روشن گردد.
اي شمع جهان افروز بيا
وي شاهد عالم سوز بيا
اي مهر سپهر قلمرو غيب
شد روز ظهر و بروز بيا
ما ديده براه تو دوخته‏ايم
از ما همه چشم مدوز بيا[4]
منابع جهت مطالعه بيشتر:
1. انقلاب جهاني مهدي (عجل الله تعالي فرجه)، استاد مكارم شيرازي، ناشر: هدف؛ قم ، 1372ش چاپ اول
2. اسرارالعقائد ج2 ، ميرزا ابوطالب شيرازي، ناشر: دارالكتب الاسلاميه ، 1324ش، چاپ پنجم.
3. پاسخ به ده پرسش، ايت الله لطف الله صافي گلپايگاني، ناشر: انديشه ، قم 1357ش چاپ اول.