با کدام آیه محشور می شوید؟

پیام ها

1- ايمان به پيامبر و نصرت و تكريم او بايد به صورت يك تعهّد و جريان هميشگى باشد، نه برنامه‌اى موقّت و موسمى. تُعَزِّرُوهُ وَ تُوَقِّرُوهُ‌ ... إِنَّ الَّذِينَ يُبايِعُونَكَ‌، (قالب مضارع، نشان دوام و استمرار است)

2- بيعت گرفتن از مردم، منافاتى با توحيد و توكّل ندارد. «يُبايِعُونَكَ»

3- عمل و تصميم پيامبر، همان اراده و خواست خداوند است و پيامبر به چيزى جز اراده الهى اقدام نمى‌كند. «الَّذِينَ يُبايِعُونَكَ إِنَّما يُبايِعُونَ اللَّهَ»

4- بيعت با پيامبر، بيعت با خداست. يُبايِعُونَكَ‌ ... يُبايِعُونَ اللَّهَ‌

5- رهبر مسلمانان بايد در شرايط بحرانى بر وفادارى مردم تأكيد ورزيده و از آنان مجدداً پيمان بگيرد. (از قرائن و شأن نزول آيه استفاده مى‌شود كه پيامبر اسلام در شرايط بحرانى قبل از صلح حديبيّه، از مردم بيعت گرفت.) «1»

6- حمايت رهبرى الهى، حمايت خداوند را در پى دارد. يُبايِعُونَكَ‌ ... يَدُ اللَّهِ فَوْقَ أَيْدِيهِمْ‌

7- به بيعت و حمايت مردم مغرور نشويد كه قدرت خدا، بالاتر از هر قدرتى است. «يَدُ اللَّهِ فَوْقَ أَيْدِيهِمْ»

8- خداوند به حمايت كسى نيازى ندارد، پس، از پيمان شكنى بپرهيزيد كه با خدايى طرف هستيد كه فوق قدرت‌هاست. يَدُ اللَّهِ فَوْقَ أَيْدِيهِمْ فَمَنْ نَكَثَ‌ ...

9- پيمان شكنى، خودشكنى است. «فَإِنَّما يَنْكُثُ عَلى‌ نَفْسِهِ»

10- عاقبت خوبان و بدان را براى مردم بيان كنيد تا خود با مقايسه انتخاب كنند.

فَمَنْ نَكَثَ‌ ... وَ مَنْ أَوْفى‌ ...