مقایسه سبک زندگی ایرانی-اسلامی وسبک زندگی غربی

سبک زندگی چالش برانگیز شده است

تمدن اسلامی با تمدن غربی تفاوت‌های ماهوی بسیاری دارد، هر چند غرب توانسته ابزارهای زیادی را به وجود آورد اما نتوانسته انسان تربیت کند. خروجی تمدن غرب تربیت حیوانات قوی است. حیوان‌های انسان نمایی که از مؤلفه‌های انسانیت به دور هستند. باید مؤلفه‌های تمدن اسلامی برای سبک زندگی مورد توجه قرار گیرد، متأسفانه مصرف‌گرایی و تغییر نگرش‌ها باعث شده تا در سبک زندگی به سمت چالش پیش رویم. غرب از سبک زندگی فعلی خسته شده است و به دنبال راهکار جدید است .

جایگزینی مدیریت بدن به جای تربیت

یکی از فعالیت های جعلی که امروز در حوزه علوم انسانی رخ داده است جایگزینی «مدیریت» به جای «تربیت» است در حالی که اسلام بر تربیت خود تأکید دارد، در جایگزینی واژه ای جدید، یکی از مهمترین معارف بشری برای تعالی و رشد، جای خود را به «مدیریت خود»، «مدیریت نفس»، «مدیریت دیگران»، «مدیریت رفتار»، «مدیریت فرزند»، «مدیریت خانه»، «مدیریت زندگی» و... داده است.

واژه «تربیت[5]»به معنای رشد، نمو، زیاد شدن و افزایش یافتن و اصلاح چیزی آمده است. تربیت از ریشه ربب (رب) عبارت است از: «سوق دادن شیء مورد تربیت به سوی کمال مطلوب و رفع نقایص و کاستی های آن». ابتدا با تخلیه، یعنی رفع ناخالصی ها و زدودن موانع و پاک کردن همه آن چه که مانع کمال است و سپس تحلیه، به معنای گنجاندن هر آنچه که به استکمال متربی کمک می کند. فرایند تربیت در ابعاد مختلف اعتقادی، اخلاقی،آداب فردی و اجتماعی،علوم رایج، وامثال آن کاربرد دارد.تربیت، به همین هیئت،به معنای تربیت‌روحی‌ومعنوی انسان درروایات‌ بسیاری به‌کار رفته است.از جمله امام‌زین العابدین  (علیه السلام) در صحیفه سجادیه با زبان دعا عرض می کند: «و اعنی علی تربیتهم و تأدیبهم و برهم؛ [پروردگارا] مرا یاری فرما که فرزندانم را بپرورم و ادب نمایم و به آنان مهربانی کنم.» (صحیفه سجادیه، دعای 52)

در اندیشه های غربی بر خلاف اسلام که بدن را دارای روح الهی و جسم می داند، بدن به استثنای قوه ناطقه به عنوان یک وسیله انتقال ارتباطات و اطلاع رسانی نگریسته می شود و نمود فیزیکی آن بهترین رسانه و فن اطلاع رسانی قلمداد می شود.