بررسی بیماری های اعصاب شایع در کودکان
پنج شنبه 13 شهریور 1399 9:37 PM
در درجه اول بیماری های تشنجی و بعد اختلالات رفتاری، تاخیر تکاملی مثل حرف نزدن، دیر راه افتادن و تشنج است در مرحله بعد اختلالات یادگیری است البته موارد دیگری هم هست اما این ها در اقلیت قرار دارند.
بله. به علت این که همان اختلالات رفتاری است، بچه نمی تواند با محیط اطراف ارتباط برقرار کند و مهم ترین وسایل ارتباط سخن گفتن است به همین دلیل سخن گفتن در این کودکان به وقوع نمی پیوندد. اوتیسم یعنی «تو خودش» است اعتنا به محیط اطراف نمی کند و جزو مسائل عصبی و اختلالات رفتاری است.
بچه وقتی دو ماهه می شود یک لبخند اجتماعی دارد یعنی لبخند می زنید لبخند تحویلتان می دهد. اما این لبخند در کودکان بیماربه ظهور نمی پیوندد یعنی ماه ها ممکن است بگذرد وقتی با بچه بازی کنید او نمی خندد که از علائم اولیه است، وقتی دستتان را دراز می کنید یا بغلش کنید بی توجه است و سخن گفتن هم در مراحل بعدی است که به وجود نمی آید.
سلول های بنیادی مقوله ای جدید است و ما زیاد می شنویم اما تا به حال گزارشی در مورد اینکه کسی مشکل عصبی داشته باشد و با سلول های بنیادی بیماری برطرف شده باشد به ما داده نشده و در ایران در زمینه مغز و اعصاب اطفال بنیادی، هنوز فعالیتی انجام نشده است.
لکنت زبان مسأله گذراست و نباید خیلی اهمیت داده شود. کمی نیاز به زمان دارد و خوب می شود، در واقع مسأله یا بیماری حادی به شمار نمی آید.
بنا بر آمار بیمارستانی اولین مشکل تشنج است. مورد بعدی اختلالات یادگیری و مسأله حاد مثل فلج شدن یا احساس درد پیدا کردن مثل سردردهای خاص، شایع ترین بیماری های مغز و اعصاب به حساب می آید.
احساس غمگینی که بیشتر از دو هفته طول بکشد و یا خلق و خوی بسیار نامتعادل که باعث بروز مشکلات در روابط خانوادگی و یا اجتماعی گردد.
احساس ترس شدید و بدون علت که مانع از فعالیت های عادی روزانه کودک می شود. گاهی اوقات این احساس ترس همراه با افزایش ضربان قلب و سرعت تنفس رخ می دهد.
این تغییرات شامل تغییرات رفتاری و شخصیتی خارج از کنترل می باشد. غالبا دعوا کردن، استفاده از اسلحه و تمایل به صدمه زدن به دیگران همه از علائم هشداردهنده می باشند.
این مشکل باعث کاهش یادگیری کودک در مدرسه می شود.
کاهش ناگهانی اشتها، استفراغ مکرر و یا استفاده از داروهای ملین ممکن است ناشی از اختلالات غذاخوردن باشد.
برخی اوقات بیماری های روانی منجر به بروز افکار خودکشی و صدمه به خود و دیگران می شود.
برخی کودکان از مواد مخدر و یا الکل برای مقابله با این احساسات استفاده می کنند.
صحبت درمانی و یا رفتار درمانی جزو روان درمانی می باشد. در طی روان درمانی، کودک ممکن است خلق و خو، احساسات، افکار و رفتار خود را بشناسد. روان درمان به کودک کمک خواهد کرد که به این شرایط روحی خود پاسخ مناسب بدهد.
پزشک ممکن است داروهای خاصی را برای کودک تجویز کند، برخی از این داروها شامل: محرک ها، ضدافسردگی ها، ضد اضطراب ها، ضد روان پریشی و ثابت کننده خلق و خو می باشند.