شعر « مشهد شهر خوب »

شهر خوب مشهد

از شهر خوب مشهد /// دور است خانه ی ما

ای کاش چون پرنده ///پر می گشودم آنجا

پر می زدم به سوی /// آن گنبد طلایی

یک شعر می سرودم ///از شوق روشنایی

یک گوشه می نشستم ///در بین آن هیاهو

آرام در پناهت ///چون بره های آهو

از بند غصه و غم ///من را تو می رهاندی

با مهر بر لبانم ///لبخند می نشاندی