امامزاده احمد و حوا خاتون اراک
شنبه 3 خرداد 1399 9:20 AM
قدیمى ترین سنگ نوشته روى دیوار بقعه، متعلّق به قرن ششم هجرى است. اتاق آرامگاهى بقعه به صورت هشت ضلعى و داراى یک فضاى چهار صفه اى است که داراى چهار طاق بسیار عمیق است. حیاط اصلى و گذر بقعه از جانب جنوب است و دو اتاق خواجه نشین متعلّق به دوره قاجاریّه به آن افزوده شده است. زمان ساخت این بنا را بین سال هاى ۶۷۰ و ۶۸۰ هـ . ق تخمین زده اند؛ اما روى یکى از سنگ نوشته ها تاریخ ۴۸۷ هـ . ق ثبت است. کنار بقعه، مسجد نسبتاً بزرگى قرار دارد که داراى آجر کارى و با کاشى هاى فیروزهاى ترصیع بندى شده است.
در گذشته روى قبر، صندوق چوبى نفیسى قرار داشت که در اثر افتادن شمع و آتش گرفتن آن از بین رفت و حدود پنجاه سال قبل، ضریح فلزى مشبّکى با نقوش هندسى ساخته شده و روى مرقد نصب بود که در سالیان اخیر جای آن را با ضریح طلایى رنگ عوض نمودهاند.
درباره شخصیت مدفون در این بقعه، کتیبه اى بر بالاى مسجد نصب است که امامزاده حوّا خاتون را دختر امام جواد و شاهزاده احمد را از فرزندان امام موسى بن جعفر معرفى مى کند. شیخ کمال الدین فراهانى به استناد کتاب بحرالانساب، نسب این دو بزرگوار را چنین مى نویسد: «احمد بن ابراهیم بن موسى بن امام محمّد التقى الجواد » و امامزاده حواخاتون را خواهر وى یاد مى کند. متأسفانه، این ادعا منشأ صحیحى ندارد؛ زیرا حضرت موسى المبرقع بن امام جواد فرزندى به نام ابراهیم نداشته تا از او احمد به وجود آید. این احتمال که چندین واسطه از قلم افتاده باشد، بعید نیست.
منابع:صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران -خبرگزاری رضوی