آرامگاه سید جلال الدین اشرف آستانه اشرفیه

کافیست به شهر آستانه اشرفیه بروید و سراغ این بقعه متبرک زیبا را از مردم خونگرم آن بگیرید تا همه، کوچک و بزرگ، شما را به سمت آن راهنمایی کنند. آرامگاه سید جلال الدین اشرف که برادر اما رضا (ع) است، معروف ترین جاذبه گردشگری و مکان زیارتی در این شهر است و هر ساله هزاران نفر از دوستداران خاندان پیامبر به منظور زیارت این شخص بزرگوار به این شهر سفر می کنند. الی گشت قصد دارد سید جلال و آرامگاه با شکوهش را معرفی کند. پس در ادامه با ما همراه باشید.

مختصری پیرامون آستانه اشرفیه

اگر به گیلان سفر کردید، پیشنهاد می کنیم بازدید از شهر زیبای آستانه اشرفیه را هم در برنامه های خود قرار دهید. این شهر جاذبه های تاریخی و طبیعی بسیاری دارد که می توانید از آن ها دیدن کنید. آستانه اشرفیه ۳۵ کیلومتر با مرکز استان گیلان یعنی شهر رشت و حدود ۷ کیلومتر با شهر زیبای لاهیجان فاصله دارد. نام این شهر در گذشته “کوچان” بوده که پس از خاکسپاری پیکر مقدس حضرت سید جلال الدین اشرف در این شهر و به حرمت ایشان به آستانه اشرفیه تغییر یافت. یکی از ویژگی های اصلی طبیعی این شهر، عبور رودخانه سپیدرود از میان آن است.

رودخانه سپیدرود نه تنها بر زیبایی های این شهر افزوده است، بلکه مزایای بسیار دیگری را هم برای آن به همراه داشته است. این رودخانه آبرفت های غنی را با خود به این شهر می آورد، به همین خاطر است که باغ های آستانه اشرفیه بسیار خرم و پر بار هستند. این رودخانه همچنین از وقوع سیل و جاری شدن سیلاب ها در اکثر نقاط شهر جلوگیری می کند.

حال که پیرامون باغ های این شهر صحبت کردیم، جالب است بدانید که ۹۰ درصد بادام زمینی کشور در آستانه اشرفیه کشت می شود. بادام زمینی های این شهر، مرغوب ترین بادام زمینی های کشور هستند.

این شهر جاذبه های گردشگری بسیاری دارد. جاذبه هایی که هم زیارتی هستند و هم سیاحتی. معروف ترین جاذبه این شهر همان آرامگاه سید جلال الدین اشرف است که در این مطلب توضیح داده خواهد شد. بقایای پل خشتی تجن گوکه، پارک ساحلی، پارک ملی بوجاق، پارک جنگلی کیاشهر، بازارهای هفتگی آستانه و … از جمله دیگر جاذبه های گردشگری مطرح این شهر هستند که در سفرتان می توانید از آن ها دیدن کنید.

آرامگاه سید جلال الدین اشرف

آرامگاه سید جلال الدین اشرف برادر امام هشتم شیعیان، حضرت رضا علیه السلام معروف ترین بنای تاریخی و جاذبه گردشگری شهر آستانه اشرفیه است. بنای اولیه این بقعه متبرک، در سال ۳۱۱ هجری قمری احداث شده است و البته از آن سال تا کنون، بارها مورد مرمت و بازسازی قرار گرفته است. این بنا در مجاورت رودخانه سپیدرود قرار دارد، پس خیلی عجیب نیست اگر بشنویم بخش هایی از آن بارها تخریب شده است. طغیان سپیدرود در ایام پر بارش، موجب ویرانی این بنا در طول تاریخ شده است. آخرین باری که این بقعه در اثر سیل ویران شد، به ۸۰ سال پیش باز می گردد که البته دوباره مرمت و بازسازی شد.

بنایی که اکنون مشاهده می کنید، ساختمان باشکوهیست که در سال ۱۳۵۶ بر روی بقایای بنای قاجاریه ساخته شده و دارای تزئینات زیبایی همچون کاشی کاری های رنگ و وارنگ است. استفاده از سنگ مرمر و کاشی ها زیبا در تزئین بنا، رواق های بسیار، گنبد باشکوه و سقف آینه کاری شده آن، این بقعه را به یکی از زیباترین و باشکوه ترین بقعه های استان گیلان تبدیل کرده است. آرامگاه سید جلال الدین اشرف مهم ترین زیارتگاه مردم گیلان است، به همین خاطر محلیان به آن “پیلا آستانه” به معنی آستانه بزرگ می گویند.

وجود پر برکت سید جلال الدین اشرف در این شهر، موجبات رونق و آبادی آن را به همراه داشته است. به تازگی نیز مسئولان این شهر طرحی به نام طرح حرم را برنامه ریزی کرده اند که طی آن آستانه اشرفیه به یکی از بهترین مکان های سیاحتی – زیارتی گیلان تبدیل می شود. آستانه اشرفیه، چهارمین شهر مذهبی ایران به شمار می رود.

حضرت سید ابراهیم المرتضی الاصغر که به سید جلال الدین اشرف ملقب شده است، فرزند حضرت امام موسی کاظم علیه السلام و برادر امام رضا علیه السلام است که در یکی از روزهای سال ۱۸۰ هجری قمری در شهر مدینه منوره چشم به جهان گشود. مادر سید جلال الدین اشرف نجمه از زنان با کمالات نوبه و زنگبار بود. گویا ایشان کوچکترین فرزند امام موسی کاظم است که پس از شهادت امام هفتم در مجاورت برادر بزرگترشان حضرت امام رضا (ع) پرورش یافت. سید جلال در میان فرزندان امام هفتم، پس از اما رضا به داشتن علم، زهد، تقوا و شجاعت و ادب شهرت داشت. لقب اشرف نیز نشان از همین موضوع دارد.

در زمان ولایتعهدی امام رضا در مشهد، سید جلال الدین به شهر بغداد مهاجرت کرد. او در همین شهر بود که خبر شهادت امام رضا به گوشش رسید. در همین زمان برخی از شیعیان به منظور عرض تسلیت خدمت او رسیدند و از او خواستند که در مقابل حاکمان ستمگر زمان قیام کند. اما سید بزرگوار در آن زمان فقط ۲۱ سال سن داشت. پس از اینکه مامون حکومت را به بغداد منتقل کرد، سید جلال الدین به قم رفت و نزد برادر بزرگوارش حضرت شاهچراغ مشغول تحصیل فضیلت شد. در همین هنگام بود که او نهضت مبارزه خود را تشکیل داد و توانست قدرت گیلان را در دست بگیرد. اما سر انجام در جنگ هایی خونین زخمی شد و به شهادت رسید. پس از شهادتش، پیکرش را طبق وصیت نامه اش درون تابوتی به سپیدرود انداختند. این تابوت به روستای کوچان (آستانه اشرفیه) رسید و شیعیان این شهر پیکر او را در این شهر به خاک سپردند.