علل بدرفتاری کودک

علل بدرفتاری کودک – بخش دوم

2- مغز بعضی‌از کودکان از نظر احساسی هنوز رشد نکرده است.
مغز بعضی ازکودکان در هر سنی ممکن است رشد کافی نکند که بتواند رفتار خوب داشته باشد. به‌عبارت دیگر مغز فوقانی بعضی ازکودکان رشد نکرده است که بتواند محرک‌های مغز تحتانی را کنترل کنند، بنابراین کودک جیغ میزند و گاز می‌گیرد و دائماً در حال دویدن و بالا رفتن از در و دیوار و میز و صندلی است.
کودکی که مغز او رشد کافی نکرده و رفتار ناپسند دارد، سزاوار نیست که در خانه، مهدکودک یا در دبستان به‌علت رفتارش تنبیه گردد.
3- اشتیاق‌ها و نیازهای روانی
کودکان سه نوع اشتیاق یا نیاز روانی دارند که عبارتند از: نیاز به محرک، نیاز به شناسایی و مورد توجه قرار گرفتن و نیاز به مقررات. اگر یک یا هر سۀ این اشتیاق‌ها و نیازها برآورده نشود، کودک از نظر احساسی و فکری و بدنی سالم نخواهد بود.
الف) نداشتن محرک
اگر کودکی محرکی نداشته باشد، مغز او بیدار نمی‌شود و مواد شیمیایی مغز او به طور طبیعی ترشح نمیگردد. افراد بزرگسال با گوش کردن به رادیو و تماشای تلویزیون و گفتگو با افراد دیگر، این محرک‌ها را به‌دست می‌آورند.
اگر شیرخواری محرکی نداشته باشد، سر خود را به در و دیوار میزند یا روی تخت خود خم و راست می‌شود. کودکان بزرگتر ممکن است شروع کنند به جیغ زدن و دویدن به اطراف و صداهایی از خود درآورند یا اعمال مخربی مانند کتک زدن کودکان دیگر و یا ریختن چای و آبمیوه روی زمین انجام دهند یا با برادر و خواهر خود دعوا کنند.
ب) اشتیاق برای شناسایی و مورد توجه قرار گرفتن
انسان از نظر سرشت و ژنتیک، نیاز به شناسایی و مورد توجه قرار گرفتن دارد، زیرا اگر کسی مورد توجه قرار نگیرد، یعنی او وجود ندارد. کودکان نیاز به‌مورد توجه قرار گرفتن دارند تا مغزشان رشد کند.
اگر کودک بفهمد که رفتار خوب او موجب توجه دیگران نیست و کارهای خوب او مورد تحسین و تمجید قرار نمی‌گیرد، به‌جای کارها و رفتار خوب، رفتار بد را پیشه میکند. جیغ زدن کودک یعنی من فراموش شده‌ام.
اگر کودک درک کند که تنها راه مورد توجه قرار گرفتن و در آغوش گرفته شدن، جیغ زدن، گریه کردن و نافرمانی کردن است، آن راه را انتخاب میکند.
البته کودک میفهمد و می‌داند که در آغوش گرفته شدن با مهر و محبت بهتر از در آغوش گرفته شدن با عصبانیت مادر می‌باشد، ولی اگر تنها راه مورد توجه قرار گرفتن و در آغوش گرفته شدن، نافرمانی و جیغ زدن باشد، مطمئناً آن را انتخاب خواهد کرد.

ج) نیاز کودک به مقررات و قانون در خانواده
همانطور که هر جامعه ای مقررات و قانون دارد و همه از آن تبعیت می‌کنند، هر خانواده ای نیز باید مقررات و قوانینی داشته باشد و کودک به آن نیاز دارد.
کودک نمی‌تواند تمام ساعات روز و شب از دستورات شما تبعیت کند، او زمانی را برای تفریح و بازی با همسالان خود نیاز دارد. اگر شما بخواهید کودک را به جای بازی و شادی با همسالان خود، هر روز با خود به دیدن دوستان و اقوام ببرید، کودک ممکن است از آمدن با شما ناراحت شود و موجب رفتار بد و ناپسند او گردد.
اگر شما زمانهایی را برای فعالیت و جنب و جوش کودک تعیین کنید و به آن عمل نمایید، مشکل رفتاری با کودک خود نخواهید داشت.
4- احساس‌های ناگوار
در مواقعی که کودک دچار احساس دردناک شود، از کسی ناراحت گردد، نسبت به برادر و خواهر کوچکش که تازه متولد شده دچار حسادت شود، فردی از اقوام یا دوستان را از دست بدهد و یا در مدرسه دچار ترس و تهدید شود، مواد استرس‌زا در مغز او ترشح و فعال میگردد.
چون در چنین حالاتی کودک قدرت بیان احساس درونی خود را ندارد، واکنش او به صورت جیغ زدن، بدخلقی و عصبانیت خواهد بود.بعضی از پدر و مادرها در برابر این احساس کودک، بلافاصله او را تنبیه می‌کنند.
پدر و مادر در برابر ناکامی‌ها و احساسهای دردناک کودک باید به او کمک کنند تا مغز فوقانی او رشد کند و بتواند مغز تحتانی را که محل تحریک و واکنش های اوست، کنترل نماید. به این ترتیب کودک به‌تدریج واکنشهای غیرطبیعی و ناپسند خود را ترک خواهد کرد.

منبع: رفتار پدر و مادر با کودک و نوجوان