سندرم تونل کارپال
پنج شنبه 18 مهر 1398 7:16 AM
عصب دهی دست به عهده عصب مدیان می باشد که آناتومی آن به نحوی است که در ناحیه مچ از قسمتی به نام تونل کارپال عبور کرده و به انگشتان میرود . حال اگر به هر علتی فشار روی ناحیه تونل کارپال وارد شود یا اندازه بافت های داخل تونل افزایش یابند علائمی بروز میکنند که با نام سندرم تونل کارپال شناخته میشود.
این بیماری در زنان شایع تر است .
در حال حاضر از هر ۲۰ آمریکایی یک نفر با این مشکل مواجه اند .
راه قطعی درمان این سندروم عمل جراحی است . طی این عمل قسمتی از بافت دست را که بر روی عصب مدیان فشار وارد میکند برمیدارند .اما با راهکارهای ساده میتوان نیاز به عمل جراحی را به حداقل رساند.
بدیهی است که محدود کردن حرکات مچ دست فشار کمتری روی عصب مدیان وارد کرده و درد را کاهش میدهد.
خم کردن دست به جلو ، عقب ، پهلوها و استفاده از توپ های تقویت کننده مچ ، حرکات ساده ای هستند که اثری شگرف میگذارند . این حرکات را روزانه سه بار به تعداد ۱۰ مرتبه انجام دهید .
اگر به واسطه شغل خود مدت زمان زیادی را پشت میز سپری میکنید دستان خود را در حالتی قرار دهید که انگشتان و ساعد در یک راستا قرار بگیرند و در هنگام تایپ کردن با کامپیوتر از خم کردن مچ دست اجتناب کنید .
در سال ۲۰۱۳ مطالعه ای روی افراد مبتلا به سندروم متاکارپال انجام گرفت و اثر استفاده از ۱۲۰ میلی گرم ویتامین B6 به مدت سه ماه در مقابل دارونما مورد ارزیابی قرار گرفت . بر اساس نتایج این پژوهش در گروهی که ویتامین B6 مصرف کرده بودند کاهش درد تائید گردید . توجه داشته باشید که مقدار مورد نیاز بدن به B6، 100 میلی گرم در روز است و اگر کمبود این ویتامین در شما وجود ندارد از مصرف خودسرانه ویتامین اجتناب کنید .
مطالعه ای در سال ۲۰۰۱ روی مبتلایان انجام گرفت که ۸ جلسه طب سوزنی در ماه انجام داده اند و بررسی روند علائم آنان اثربخشی طب سوزنی را نشان داد . چنین به نظر میرسد که طب سوزنی با افزایش گردش خون التهاب عصب را کاهش میدهد .
