چرا انسان در بهشت و جهنم جاودان می‌شود؟

قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ (ع) إِنَّمَا خُلِّدَ أَهْلُ النَّارِ فِي النَّارِ لِأَنَّ نِيَّاتِهِمْ كَانَتْ فِي الدُّنْيَا أَنْ لَوْ خُلِّدُوا فِيهَا أَنْ يَعْصُوا اللَّهَ أَبَداً وَ إِنَّمَا خُلِّدَ أَهْلُ الْجَنَّةِ فِي الْجَنَّةِ لِأَنَّ نِيَّاتِهِمْ كَانَتْ فِي الدُّنْيَا أَنْ لَوْ بَقُوا فِيهَا أَنْ يُطِيعُوا اللَّهَ أَبَداً.

امام صادق(ع) فرمود: اهل جهنم در آتش جاودان می‌شوند، چون نیت آنها در دنیا این چنین است که اگر در دنیا جاودان بمانند، همیشه نافرمانی خدا کنند و اهل بهشت در آن جاودان می مانند، زیرا نیت آنها در دنیا این گونه است که اگر برای همیشه در دنیا بمانند، تا ابد خدا را اطاعت کنند.

کافی، ج2، ص85