شعر کودکانه شهادت امام موسی کاظم (ع)


 

سیاه چال های بغداد
خونه این آقا بود
چهارده سالی می شد
امام تو زندونا بود
تو بیست و پنج رجب
رفت امام از این دیار
تو کاظمین مرقدش
نور می پاشه به زوار

* * * * * * * * *

همیشه در زنجیر

همیشه در زندان

دلش پر از غصه
لبش ولی خندان

همیشه در سجده
همیشه در تکبیر

همیشه میخواند او
نماز در زنجیر

سیاه چال و نور
ستاره ای در بند

سکوت و تاریکی
عبادت و لبخند

همیشه خشم او
برای ظالم بود

امید مظلومان
امام کاظم (ع) بود

شاعر : جعفر ابراهیمی(شاهد)