وصیت‌نامه شهید محمد بروجردی

«محمد بروجردی» در وصیت نامه خود آورده است: من با تمام وجود این اعتقاد را دارم كه شناخت و مبارزه با جریان هایی كه بین مسلمین سعی در به انحراف كشیدن انقلاب از خط اصیل و مكتبی آن را دارند به مراتب حساس تر و سخت‌تر از مبارزه با رژیم صدام و آمریكاست.

"محمد پدر دره گرگی " مشهور به "محمد بروجردی " در سال 1333 شمسی در روستای دره گرگ از توابع شهرستان بروجرد دیده به جهان گشود.بسیار خردسال بود كه خانواده اش به تهران مهاجرت كرد و او در محله "مولوی " بالید و مبارزات سیاسی خود را از 15 سالگی آغاز كرد. او تا پیروزی انقلاب اسلامی كارنامه ای سنگین از مبارزات سیاسی و مسلحانه برای خود به ثبت رساند و پس از استقرار دولت برآمده از انقلاب اسلامی نیز یكی از 12 فرد تشكیل دهنده سپاه پاسداران انقلاب اسلامی بود.

محمد بروجردی تا زمان شهادتش در اول خرداد ماه 1362 فرماندهی سپاه منطقه 8 كشوری ، جانشینی فرماندهی قرارگاه حمزه سیدالشهدا و فرماندهی تیپ155 ویژه شهدا را بر عهده داشت. محمد بروجردی را باید استاد اعظم سرداران نسل اول سپاه لقب داد. اگر كردستان را پرورشگاه مقدماتی اغلب سرداران سپاه بدانیم، محمد بروجردی بی شك آموزگار اول این مكتب است. آن چه خواهید خواند وصیت نامه های بجامانده از آن سردار شهید سپاه است.

اولین وصیت نامه اول شهید "محمد بروجردی ":

بسمه تعالی

این وصیتنامه را در حالی می‌نویسم كه فردایش عازم سنندج هستم با توجه به این كه چندین بار در عملیات شركت كرده بودم و ضرورت نوشتن وصیتنامه را حس كرده بودم ولی هم فرصت نداشتم و هم اهمیت نمی‌دادم، ولی نمی‌دانم چرا حس كردم كه صرفا اگر ننویسم، گناهی مرتكب شده‌ام، لذا بدینوسیله وصیتنامه خود را در مورد خانواده و برادران آشنا می‌نویسم.

با توجه به این كه حدودا شش سال است وارد مبارزات سیاسی و نظامی شده‌ام و به همین خاطر نسبت به خانواده‌ام رسیدگی نكرده‌ام، بخصوص - همسر و فرزندانم و از همین وضع همیشه احساس ناراحتی می‌كردم و هیچ وقت هم نتوانستم خود را قانع كنم كه مسئولیت‌ را رها كنم و بدینوسیله از همه آنها معذرت می‌خواهم و طلب بخشش دارم از حقی كه به گردن من داشته‌اند و نتوانستم این حق را ادا كنم ولی این اطمینان را به خانواده‌ام می‌دهم كه هرگز از ذهن من خارج نشده‌اند و فكر نكنند كه نسبت به آنها بی‌تفاوت بوده‌ام، ولی مسئولیتهای سنگین‌تر بود.

در خواستی كه از همسرم دارم، این است كه فرزندانم را خوب تربیت كند و آنها را نسبت به اسلام دلسوز بار آورد ... از مادرم درخواست بخشش دارم، زیرا از دست من ناراحتیها دیده و هیچوقت این فرصت پیش نیامد كه بتوانم به ایشان رسیدگی لازم را بكنم و از كلیه برادران و خواهران كه من را می‌شناسند درخواست دارم كه برای من از خدا طلب بخشش كنند، شاید به خاطر حرمت دعای مومنین خداوند از تقصیراتم بگذردو احساس می‌كنم بار گناهان و خطاها بر دوشم سنگینی می‌كند. بخصوص دعای آن كسانی كه پاسدارند و به جبهه می‌روند و از كسانی كه در جزئیات زندگی من بوده و با من برخورد داشته‌اند درخواست دارم برادرانی كه از من بد دیده‌اند در گذرند و یا اگر كسی را سراغ دارند كه از من بد دیده نزدش بروند و از او رضایت بگیرند.

و دیگر این كه مقاومت را فراموش نكنند كه خداوند تبارك و تعالی بار سنگین انقلاب اسلامی را بر دوش ملت مسلمان ایران گذاشته است و ما را در آزمایش عظیم قرار داده است. این را شهیدان بسیاری بخصوص در این چند سال اخیر به در و دیوار ایران نوشته‌اند و اگر مقاومتهای آنها نباشد همانطور كه امام فرمودند، بیم آن می‌رود كه زحمات شهدا به هدر رود و اگر چه آنها به سعادت رسیدند و این ما هستیم كه آزمایش می‌شویم و دیگر این كه با تجربه‌ای كه ما از صدر اسلام داریم، كه به خاطر عدم آگاهی مسلمین درس عبرت باشد، با دقت، كلمات این روح خدا را كه خط او خط رسول خداست دقت كنند.

وجود امام امروز برای معیار است. راه او راه سعادت و انحراف از راهش خسران دنیا و آخرت است و من با تمام وجود این اعتقاد را دارم كه شناخت و مبارزه با جریانهایی كه بین مسلمین سعی در به انحراف كشیدن انقلاب از خط اصیل و مكتبی آن را دارند به مراتب حساستر و سخت‌تر از مبارزه با رژیم صدام و آمریكاست. وصیتم به برادران این است كه سعی كنند توده مردم كه عاشق انقلاب هستند، از نظر اعتقادی و سیاسی آماده كنند كه بتوانند كادرهای صادق انقلاب را شناسایی كنند و عناصری كه جریانهای انحرافی دارند، بشناسند كه شناخت مردم در تداوم انقلاب حیاتی است .

والسلام

دومین وصیت نامه اول شهید "محمد بروجردی ":

بسمه تعالی

وصیت‌نامه اینجانب محمد بروجردی (پدر دره گرگی) پس از حمد خدا و طلب استغفار از او كه برگشت همه به سوی اوست و درود بر محمد و آل او و درود بر امام امت و درود بر همه شهیدان تاریخ، از همه برادرانی كه در طول عمرم با آنها تماس داشته‌ام، طلب آمرزش می‌كنم. هر كس كه این وصیت‌نامه را می‌خواند، برای من طلب آمرزش كند، زیرا من از این دنیا ناگاه با بار خالی می روم. و بعد از من همسرم سرپرستی خانواده را به عهده دارد و حقوق و مقدار ارثی كه دارم،‌به او می‌رسد، به غیر از مبلغی 7000 ریال (هفت صد تومان) كه باید به مادرم بدهد و در صورت فوت همسرم برادر كوچكترم عبدالمحمد سرپرستی دو فرزندم را به عهده گیرد و از اینكه نتوانسته‌ام برای خانواده بطور كلی مثبت باشم، از همه پوزش می‌طلبم و طلب آمرزش می‌كنم، والسلام.

محمد بروجردی