پاسخ به:فرهنگ قرآن; انسانی یا عربستانی؟
دوشنبه 25 دی 1396 11:59 AM
اگر رسالت قرآن به عرب معاصر پیامبر محدود بود، هیچ سستی و فتوری در انجام این وظیفه و ابلاغ پیام هدایت و تربیت صورت نگرفته است; اما مساله رسالت جهانی و همیشگی قرآن چطور؟
جهان شمولی و عمومیت مخاطبان قرآن از آیات قرآن استفاده می شود; چنان که می فرماید:
1 . «و ما ارسلناک الاکافة للناس بشیرا و نذیرا; (12) و ما تو را جز برای این که عموم بشر را بشارت دهی و آن ها را از خطرهای پیش روی بترسانی نفرستادیم; ولی اکثر مردم آگاه نیستند .»
2 . قل لا اسئلکم علیه اجرا ان هو الا ذکری للعالمین; (13) بگو تقاضای پاداشی بر رسالت از شما ندارم . قرآن نیست مگر تذکری برای جهانیان .
3 . «و ما تسئلهم علیه من اجر ان هو الا ذکر للعالمین; (14) و ما تقاضایی بر این رسالت نکردیم . قرآن نیست مگر آن که تذکری برای جهانیان باشد .»
4 . «و ما ارسلناک الا رحمة للعالمین; (15) ما تو را به رسالت نفرستادیم مگر آن که رحمت برای جهانیان .»
5 . «تبارک الذی نزل الفرقان علی عبده لیکون للعالمین نذیرا; (16) با برکت و بزرگوار آن پاک خداوندی است که قرآن را بر بنده خاص خود نازل فرمود تا برای اهل عالم اعلام خطر و هشدار باشد .»
6 . «و ما هو الا ذکر للعالمین; (17) قرآن جز تذکری برای جهانیان نیست .»
7 . «فاین تذهبون ان هو الا ذکر للعالمین; (18) پس به کجا می روید قرآن جز تذکری برای عالمیان نیست .»
8 . «و ما هی الاذکری للبشر; (19) و این آیات نیست مگر تذکری برای بشر .»
9 . «نذیرا للبشر; (20) قرآن اعلام خطر به بشریت می کند .»
10 . «هو الذی بعث فی الامیین رسولا منهم یتلوا علیهم آیاته و یزکیهم و یعلمهم الکتاب و الحکمة و ان کانوا من قبل لفی ضلال مبین و آخرین منهم لما یلحقوا بهم و هو السمیع العلیم; (21) او خدایی است که در میان قومی امی و دارای فرهنگ مادری رسولی از خود آن ها فرستاد تا آیاتش را بر آن ها بخواند و آن ها را تزکیه کند و کتاب و حکمت بیاموزد ; هر چند قبل از آن در گمراهی آشکار بودند و همچنین دیگرانی را که هنوز به آن ها (قوم امی) ملحق نشده اند; و خداوند شنوا و دانا است .»
11 . «و اوحی الی هذا القرآن لانذکرکم به و من بلغ; (22) (پیامبر) و به من این قرآن وحی شد تا شما را اعلام خطر کنم به وسیله آن و نیز هر کس را که این پیام به او برسد .»
پس در رسالت جهانی و عمومی قرآن هیچ تردیدی نیست . پیامبر همان گونه که بامردم عصر خویش سخن می گفت، با دیگر مردم جهان نیز که پس از آن ها خواهند آمد، سخن می گوید .
این جا است که مساله مهم چگونگی سخن گفتن قرآن با آیندگان مطرح می شود .
