پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_یکی از ضروریات الوهیت، علم مطلق است که به حکم عقل ثابت می‌شود؛ به این معنا که هیچ مسئله‌ای نیست که خدا به آن جهل داشته باشد. در مسیحیتِ تحریف شده، عیسی مسیح خداست و یکی از سه شخصیت تثلیث را تشکیل می‌دهد اما خدایی است که علم مطلق ندارد و برخی مسائل هست که مسیح، نسبت به آنها جهل دارد، مانند زمان ظهور مجددش: «ولی از آن روز و ساعت غیر از پدر هیچ‌کس اطّلاع ندارد، نه فرشتگان در آسمان و نه پسر هم (یعنی خودش)»[1] پس ما اینجا با یک سوال مواجه می‌شویم که اگر مسیح خداست چرا نمی‌داند چه زمانی مجددا ظهور خواهد کرد؟ آیا علمای مسیحی، ضرورت علم مطلق داشتن برای خالق را نفی می‌کنند تا ثابت کنند مسیحِ جاهل به زمان ظهور، خداست؟ یا از الوهیتِ مسیح صرف نظر می‌کنند چون عالم مطلق نبود؟
جواب بسیار حائز اهمیت است چرا که هرکدام از این جوابها را انتخاب کنند (چه عدم ضرورت علم مطلق برای خدا و چه مسیح خدا نباشد) بالاجبار نقصی در الهیاتشان راه داده‌اند...
پی‌نوشت:
[1]. ترجمه‌ی قدیم کتاب مقدس، مرقس، 13 : 32