پل چینوَت یا همان پل صراط که در اشتودگاه اوستا [۱]به آن اشاره شده‌است، از دو بخش چینوت که در اوستایی بمعنی «جدا کننده» است و پِرِتو بمعنی «پل» تشکیل شده است و این پل جداکننده پرهیزکاران از بدکرداران است.

آنچه در مورد پل چینوت تصور می‌شود تیغی تیز و شمشیرگونه است که ابعاد آن هریک ۹ نیزه است و برقله کوهی اساطیری به بلندی یکصد مرد بنام «تیره» قرار دارد.این پل از تیره که بلند ترین قله البرز است تا عرش کشیده می شود بعنوان شاهینِ ترازوی ایزد رشن است، سگی مینوی برسر پل حاضر بوده و دوزخ نیز در زیر آن قرار دارد[۲].بنا به عقاید زرتشتی روان درگذشته تا سه روز بر بالین تن حاضر و به آن متصل است و پس از آن در سپیده دم روز چهارم روان برای داوری به سر پل چینوت می‌رسد و در آنجا در دادگاهی که به داوری ایزد مهر و باحضور ایزدانی چون سروش، رشن و اشتاد برگزار می‌شود، به حساب کارهای نیک و بد وی رسیدگی می‌شود[۳]. اگر پرهیزکار بوده، کفه ترازوی نیکی وی بر بدی سنگینی کند تیغه به پهنا می‌ایستد و گزندی به او نمی‌رساند، سپس بادی خوش وزیده و در آن باد دختری زیبا که تجسم اعمال او است بر او ظاهر شده و به راهنمایی او از نردبان سه پله‌ای که نماد اندیشه، گفتار و کردار نیک است به گروتمان (بهشت برین) وارد می‌شود. اگر بدکار باشد عجوزه‌ای بر وی ظاهر شده و به گفته عجوزه و از ترس آن علیرغم میل باطنی روان بر تیغ می‌رود و در سه گام که نماد اندیشه، گفتار و کردار بد است بریده شده و به دوزخ می‌افتد[۴].در هنگام عبور از پل مانعی وجود دارد که هم روان نیکوکاران و هم روان بدکاران با آن مواجهند و آن رودخانه ایست که از اشک سوگواران پدید آمده و بیانگر این است که در تعلیمات دینی زردشتی سوگواری مومنان را از سوگواری بیش از حد بر متوفی منع میکردند[۵].نیز در باورهای اسطوره ای آمده که پل چینوت دورو دارد برای نیکوکاران عریض و گشاده است و برای بدکاران مانند لبه تیغ باریک و تیز است[۶].
نکته ای که باید به آن توجه داشت این است که تنها ملاک و راهی که ما می توانیم در مورد وقایع پس از مرگ اطلاع پیدا کنیم که چه رخ خواهد داد این است که یا شخصی رفته باشد وبرگردد  به ما خبر دهد یا اینکه خود خداوند که خالق آن دنیا می باشد بوسیله رسولانش برای ما بیان کرده باشد!
 بر اساس اعتقادات  زرتشتیان،از کل کتاب اوستا تنها گاتها منتصب به زرشت می باشد و تمام قسمت های دیگرآن  از نیکان زرتشتی می باشد به عبارت دیگر از طرف زرتشت که به عنوان پیامبر خداوند متعال باشد نیست یعنی از طرف خداوند متعال نیست.
از آن جایی که کسی تا به حال به دنیای بعد از مرگ نرفته و برگردد به ما خبر دهد و این مطالب در مورد پل جینود از سوی زرتشت (نماینده خدا می باشد) بیان نشده  بلکه از نیکان زرتشتیان بیان شده، پس باید گفت که نمی شود به این اعتقادات در مورد عالم پس از مرگ عمل نمود و اعتقاد داشت!!!
نتیجه اینکه ما نه تنها در مورد عالم پس از مرگ بلکه در تمام اموری که علم آن نزد خداوند است برای دست یابی به آن ها به افرادی که خدا آن ها را به عنوان نماینده معرفی کرده رجوع کنیم و از آن ها بپرسیم و ما انسان ها هر چقدر هم که تلاش کنیم به آن علوم نمی توانیم دست پیدا کنیم!!!


پی نوشت:
۱. یسنا هات ۴۶ بندهای ۱۰و۱۱
۲. بهار ۱۳۸۰، ص ۱۲۹
۳. آذرگشسب ۱۳۷۲، صص ۲۰۴-۲۰۷
۴. بهار ۱۳۸۰، صص ۱۳۰-۱۳۱
۵. شناخت اساطیر ایران.ص۹۷
۶. شناخت اساطیر ایران.ص.۹۸

منبع : تبارک