آيه شماره 3 از سوره مبارکه ابراهیم(سرانجام دنیا پرستی)
جمعه 19 آبان 1396 9:48 PM
سرانجام دنیا پرستی:
الَّذِينَ يَسْتَحِبُّونَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا عَلَى الآخِرَةِ وَيَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ اللّهِ وَيَبْغُونَهَا عِوَجًا أُوْلَئِكَ فِي ضَلاَلٍ بَعِيدٍ
معنی آیه:
همانان كه زندگى دنيا را بر آخرت ترجيح مىدهند و مانع راه خدا مىشوند و آن را كج مىشمارند آنانند كه در گمراهى دور و درازى هستند
تفسیرآیه:
1- دنیاگرایى، زمینه ى كفر، مبارزه با دین و ضلالت است. «یستحبّون الحیوة الدنیا... و یصدّون... فى ضلال بعید»
2- سرچشمه ى گمراهىها عملكرد خود انسان است.«یستحبّون، یصّدون، یبغون» 3- روحیّه ى كفر، عامل انحراف طلبى است. «ویل للكافرین... یبغونها»
4- گمراهى، درجات و مراحلى دارد. و هر چه عمیق تر شود رجوع به حق مشكل تر مىشود.«ضلال بعید»
