کاری نداریم ولی برای مایی که هیچکدام از این ها را نداریم و به جایش فقط میل زیادی به شیرینی خوردن داریم و هر از گاهی هم بدمان نمی آید دست به پخت و پز شیرینی بزنیم، بالاخره باید راهی وجود داشته باشد.این بار، دقیقا همان راه های خاص را برایتان معرفی کرده ایم. طوری که با قیمت کم می توانید شیرینی های خیلی خوشمزه درست کنید. از خلاقیت پخت شیرینی لذت ببرید و چای یکی از بعد از ظهرهایتان را با همین شیرینی های دست ساز بنوشید و لذت ببرید.

شیرینی پزی مثل متون سهل ممتنع در ادبیات است. ظاهرش ساده است و خوشمزه ولی درست کردنش پیچیده. حالا به آن دسته از آدم هایی که ید طولایی در درست کردن شیرینی دارند و همیشه فر خانه هایشان روشن است و کلی مواد اولیه و ثانویه در کابینت های خانه شان است. کاری نداریم ولی برای مایی که هیچکدام از این ها را نداریم و به جایش فقط میل زیادی به شیرینی خوردن داریم و هر از گاهی هم بدمان نمی آید دست به پخت و پز شیرینی بزنیم، بالاخره باید راهی وجود داشته باشد.

این بار، دقیقا همان راه های خاص را برایتان معرفی کرده ایم. طوری که با قیمت کم می توانید شیرینی های خیلی خوشمزه درست کنید. از خلاقیت پخت شیرینی لذت ببرید و چای یکی از بعد از ظهرهایتان را با همین شیرینی های دست ساز بنوشید و لذت ببرید.

کمی شبیه شیرینی های عربی

رشته رشته

مواد لازم: رشته شعریه (دو بسته)، کره (100 گرم)، شیرعسلی (یک بسته)، مغز بادام یا پسته یا گردو (به دلخواه)

برای درست کردن شیرینی شعریه (که ما الکی از خودمان این اسم را رویش گذاشتیم) احتمالا باید یک مغازه ای که لوازم شیرینی فروشی دارد بروید یا سوپرمارکت های خوب. البته موادش هم خیلی خاص و پیچیده نیست.

رشته شعریه چیزی شبیه بسته های ماکارونی است ولی خیلی خیلی نازک تر از آن است و بلندتر. آن شیرعسلی را هم که گفتیم، بهتر است از مغازه بخرید؛ قوطی های فلزی دارد و معمولا هم رویش عبارت هایی را به عربی نوشته. نگران قیمتش هم نباشید. کل این دوتا روی هم 10 هزار تومان هم نمی شود.

یک بخش لذت بخش کار خرد کردن رشته های شعریه است، این شما و این خلاقیتتان. مثال می توانید رشته ها را در پلاستیک خودش را در یک پلاستیک دیگر بریزید و بعد با گوشتکوب یا حتی با دست (یعنی با ناخن) از روی همان کیسه ریز کنید. طوری که رشته های خردشده هرکدامشان نیم سانتی متر باشد.

بعد رشته ها را توی یک ظرف بریزید، بهتر است که ظرف نچسب باشد و بزرگ، نه این که الزاما ارتفاع زیادی داشته باشد، منظور این است که کف آن بزرگ باشد تا راحت تر بتوانید همه شان را پنج دقیقه ای تفت بدهید که کمی رنگ شعریه ها عوض شود و از حالت خامی دربیاید. مسلم است که برای تفت دادن باید از قبل کمی از آن کره ای هم که داشتیم کف ظرف بریزیم. فقط حواستان باشد که کره کل کف ظرف را بگیرد و کم کم اضافه کنید تا رشته ها به هم نچسبد.

بعد مرحله ریختن شیرعسل است. این مایع غلیظ جوری است که تا روی رشته ها می ریزید همه شان را به هم می چسباند. اگر هم حرارت ظرف زیاد باشد که دیگر واویلا، پس حتما حرارت را خیلی کم کنید و شیرعسل را آرام آرام روی کل رشته ها بریزید و هم بزنید وگرنه طعم شیرینش یکسان پخش نمی شود. شیرعسل را که ریختید دیگر کارتان با گاز و تفت دادن تمام است.

حالا، کیسه فریزری را پهن کنید و مواد را روی آن پخش کنید. من معمولا رشته ها را در یک ردیف می ریزم طوری که وقتی کیسه را دورش بستم، چیزی شبیه استوانه شود (به قول معروف رول شود). ولی شما می توانید با ابتکارتان هرجور که دوست دارید، به آن فرم دهید. حتی همه اش را صاف و یک دست بریزید روی کیسه. اگر دلتان خواست که از مغز گردو یا پسته یا بادام استفاده کنید، الان وقتش است که آن ها را اضافه کنید.

بعد کل بساط شیرینی را برای چند ساعتی در یخچال بگذارید. یعنی آن قدر در یخچال بماند که شکل بگیرد و دیگر از هم جدا نشود. بعد از یکی دو ساعت آن را بیرون بیاورید و برش دهید و با چای تلخ بخوریدش و دعا کنید به جان ما.