پاسخ به:استفتائات آیت الله مظاهری
شنبه 13 آبان 1396 6:46 PM
پرسش :
4 سال پیش در اثر عملی كه فكرش را نمی كردم مرا متحول كند یكدفعه در عرض 1 روز عوض شدم با این كه اهل نماز و روزه و مقید بودم ولی یكدفعه نسبت همه چیز نظرم عوض شد و بدون اینكه بخواهم مرتبا ذكر می گفتم و اصلا خسته نمی شدم و چنان لذتی میبردم از ذكر و نمازم كه نمی خواستم لحظه ای دست بردارم و هیچ چیز را با آنها نمی توانستم عوض كنم. ولی از روی ناچاری و گذران زندگی مجبور بودم كار كنم و وقت برای انجام بسیاری از امور معنوی نداشتم. ولی در هر لحظه كه كاری نداشتم و كسی نبودم دلم پر می زد برای ذكر و نماز و جواب سوالاتم را به طریقی می گرفتم و...، ولی بعد مدتی به تدریج كم شد به طوری كه از سال قبل تمام آن حالت ها را از دست دادم و فقط با یاد آنها گاهی لذت می برم. خواهش می كنم رهنمودی و دعایی بفرمایید تا دوباره مثل قبل شوم.
پاسخ :
ره رو آن نیست كه گه تند و گهی خسته رود
راه رو آن است كه آهسته و پیوسته رود
تقاضا دارم بر طبق این شعر كه از ائمه هدی«علیهم السلام» روایت شده است عمل كنید. ان شاءالله رستگار شوید.
منبع: almazaheri.ir