رهنمودها و نگراني هاي علي(ع) درباره قرآن

د. عمل به دستورات قرآن

مهم‏ترين مرحله انجام وظيفه در قبال قرآن، عمل به دستورات و پيام هاي آن است؛ زيرا قرآن نسخه شفابخش زندگي و كتاب عرفان، تربيت، قانون و سعادت است.
امام در اين مورد به طلحه بن عبيدالله فرمود: «اگر به آن چه كه در قرآن است، عمل كنيد، از دوزخ نجات خواهيد يافت و به بهشت خواهيد رفت. در قرآن حجت ما، بيان حق ما و واجب بودن اطاعت از ما بيان شده است.» آري، عمل به قرآن، ضامن سعادت و عامل خوشبختي هر انسان حقيقت طلب و خداجوست.
امام علي(ع) تأكيد مي ‏كرد كه: «تَمَسَّكْ بِحَبْلِ الْقُرْآنِ وَانْتَصِحْهُ وَحَلِّلْ حَلالَهُ وَ حَرِّمْ حَرامَهُ وَاعْمَلْ بِعَزائِمِهِ وَ اَحْكامِهِ؛ به ريسمان[محكم] قرآن چنگ بزن و رهنمودهاي آن را بپذير و حلالش را حلال و حرامش را حرام بدان و به واجبات و احكام آن عمل نما.»
حضرت به پسرش محمد حنفيه مي‏ فرمود: «پسرم! بر تو باد به قرائت قرآن و عمل به محتواي آن و التزام به واجبات شرايع و حلال و حرام و امر و نهي آن و نيز شب زنده داري به قرآن و تلاوت آن؛ زيرا قرآن پيمان‏ نامه خداوند متعال با بندگان اوست و بر هر مسلمان بايسته است كه هر روز در مهم‏ ترين مرحله انجام وظيفه در قبال قرآن، عمل به دستورات و پيام هاي آن است؛ زيرا قرآن نسخه شفا بخش زندگي و كتاب عرفان، تربيت، قانون و سعادت است. بدان كه درجات بهشت به شماره آيات قرآن است. پس در روز قيامت به قاري قرآن گفته مي‏ شود: بخوان و بالاتر رو! به اين ترتيب، پس از پيامبران و صديقان، هيچ كس در بهشت، درجه‏اي بالاتر از قاري قرآن نخواهد داشت.»