ادم
ادم یا انباشت مایع در بافت با مشاهده ورم در اندام ها تشخیص داده میشود و در بارداری عادی است. ادم ساق و کل پا در سه ماه سوم بارداری بسیار متداول و با افزایش فشار سیاهرگی در اندام های پایینی در نتیجه فشار رحم روی سیاهرگ بزرگ جمع کننده ون در حفره شکم به وجود می آید.
این حالت درست مشابه با ورم در ساعد و دست زمانی است که تورنیکه دور قسمت بالایی بازو محکم بسته میشود با بزرگ شدن رحم ، این اندام درست مانند تورنیکه عمل میکند.
اگر کسی در طول روز مرتب بنشیند و یا بایستد ، نیروی جاذبه نیز به این پدیده کمک میکند. بسیاری از خانم های باردار می گویند در اواخر روز حلقه ازدواجشان تنگ می شود و صورتشان پف می کند. این علائم نشان دهنده تجمع مایع در قسمت بالایی بدن است. گاهی ادم به همراه وزن بالا در طول سه ماهه سوم بارداری میتواند نشان دهنده مشکلات جنین و مسمومیت حاملگی باشد.
ادم اغلب آزار دهنده است اما میتوان آن را با بالا بردن پاها تا حدی برطرف کرد. بهترین روش درمان دراز کشیدن به پهلوی چپ برای یک ساعت و یک تا دو بار در روز است ( این کار به ریخته شدن خون به سیاهرگ کمک میکند.)
استفاده از جوراب واریس نیز در کاهش ورم موثر خواهد اما برای برخی از خانم ها این جوراب ها بسیار ناراحت کننده است گرچه به نظر می رسد منفعت استفاده از جوراب بر ناراحتی آن می چربد. ادم گاهی همراه با مسمومیت حاملگی است. در این حالت پروتئین در ادرار ظاهر می شود و فشار خون نیز بالا می رود.


التهاب دهانه رحم
عفونت دهانه رحم در بارداری عمومیت دارد و کاندیدیا آلبیکانز ( Candida Albicans ) ، نوعی مخمر عامل اصلی این عفونت است. نشانه های عفونت میتواند خارش ، سوزش و ترشح دهانه رحم باشد. در مشاهده دهانه رحم به وسیله اسپکولوم ، مخمر عامل عفونت شبیه به پنیرک سفید رنگ در دهانه رحم کاملا مشخص است.
مطالعات میکروسکپی نمونه ، ساختار شاخه ای متعددی از مخمر تازه متولد شده را نشان می دهد. برای درمان از داروهای موثر ضد قارچ میتوان به صورت موضعی استفاده نمود.
اگر ابتلا به قارچ هنگام زایمان نیز وجود داشته باشد ممکن است نوزاد در طول وضع حمل با عامل عفونت در دهانه رحم آلوده شده و این قارچ بر روی دهان او تاثیر بگذارد. در این صورت نوزاد به بیماری به نام برفک مبتلا خواهد شد.
نمونه بردار از دهانه رحم که اغلب در ماه های انتهایی بارداری انجام می شود معمولا به این دلیل است که عفونتی را که ممکن است آنقدر موجب ناراحتی خانمی نباشد اما میتواند در نوزاد موجب بیماری شود را تشخیص دهیم.
از عوامل دیگر التهاب در خانم های باردار ( و همچنین خانم های غیر باردار ) میتوان به اورگانیسم های تک یاخته ای و باکتری های بی هوازی ( برای زندگی نیاز به هوا ندارند .) اشاره کرد.
این عفونت ها به کمک آزمایشات میکروسکپی و کشت ، تشخیص داده میشوند و به وسیله مترونیدازول ( Metronidazol ) درمان می گردند. این دارو پس از سه ماهه اول بارداری برای جنین خطری در برنخواهد داشت.
منبع : کتاب راهنمای جامع برای 9 ماه انتظار