آزمایش تشخیص بارداری
میتوان هورمون بارداری را سه روز پس از لقاح در خون و یک هفته بعد از قطع اولین دوره ی پریود در ادرار شناسایی کرد. این هورمون HCG نام دارد و به وسیله ی جفت ترشح می گردد – این هورمون در مراحل ابتدایی رشد توسط تروفوبلاست ساخته میشود.
آزمایشات مربوط به تشخیص HCG که امروزه در آزمایشگاه ها انجام می شود در بیش از 98 درصد موارد صحت دارد اما این درصد در کیت های تشخیص بارداری که بدون نیاز به تجویز پزشک خریداری میشوند به 85 تا 95 درصد می رسد.
بهتر است خانم هایی که مدت ها در انتظار باردار شدن بوده اند یا بارداری ناخواسته داشته اند به محض مشاهده قطع یک دوره پریود برای انجام آزمایش تشخیص بارداری به پزشک مراجعه کنند اما برای تشخیص بارداری همواره انجام آزمایش های آزمایشگاهی لازم نیست بسیاری از خانم ها ، به ویژه آنهایی که قبلا بارداری را تجربه کرده اند میتوانند از نشانه های خاص بارداری چون قطع ماهیانه یا سوزش و سفتی پستان و حتی نشانه هایی که خاص خود آنهاست به بارداری خود پی ببرند.
در روزهای ابتدایی بارداری میزان HCG پس از دو هفته کاهش پیدا می کند اما در صورتی که ترفوبلاست دفع نگردد HCG تا چندین هفته پس از سقط نیز در خون وجود خواهد داشت.
در افرادی که دارای سابقه سقط هستند و هنوز اندازه جنین به حدی نرسیده است که توسط سونوگرافی قابل تشخیص باشد ، اندازه گیری میزان هورمون HCG میتواند برای رد یا اثبات حاملگی مورد استفاده قرار گیرد.
معاینات فیزیکی
معاینه فیزیکی مسلما ارزشی بیش از یک چک آپ ساده خواهد داشت. این معاینات به پزشک یا ماما این امکان را خواهد تا بفهمد جسم مادر برای بارداری و حمل یک نوزاد آمادگی دارد یا خیر. علاوه بر این ، این فرصت بسیار مناسبی برای شماست تا اطلاعات بیشتری در مورد جسم خود به دست آورید.
اگر همسرتان شما را همراهی کند میتوانید از این معاینات بهره بیشتری ببرید. همچنین در حین معاینات فیزیکی ، مادر و پزشک یا ماما میتوانند ارتباط نزدیک تری با یکدیگر برقرار کنند . با توجه به نکات زیر میتوانید بر ارزش این تجربه بیافزایید :
1 . اگر قبل از ملاقات با پزشک در مورد بدن و اندام تناسلی زنان مطالبی بخوانید میتوانید از اطلاعات و یا نمودارهایی که پزشک در اختیار شما قرار می دهد بیشتر استفاده کنید.
2 . هر زمان که متوجه نکته ای نشدید حتما از پزشک خود توضیح بیشتری بخواهید . هیچ وقت سوالات خود را مخفی نکنید.
3 . اگر احساس درد می کنید صریحا اظهار کنید.
4 . سعی کنید آرام باشید و خود را در معاینه سهیم بدانید. برای این که پزشک بتواند رحم و تخمدان ها را معاینه کند لازم است مادر آرام و راحت باشد هنگام معاینه دهانه ی رحم و قسمت پایین شکم اگر عضلات مادر سفت و منقبض باشند در واقع مانع معاینه پزشک خواهد شد.
اگر در طی معاینه احساس ناراحتی کردید میتوانید از پزشک بخواهید چند لحظه صبر کند ، سپس نفس عمیق بکشید. این نوع تنفس به شما کمک میکند تا آرامش خود را حفظ کنید و پزشک راحت تر به معاینه شما بپردازد.
5 . میتوانید آینه ای همراه داشته باشید تا به وسیله آن گردن رحم و دیگر ساختار های رحمی را مشاهده کنید.
معاینه ماهیچه پرینه
معاینه پرینه یکی از قسمت های معاینه است که نیاز به همکاری بین معاینه کننده و خانم باردار دارد. ماهیچه پرینه در آمیزش جنسی ، جلوگیری از خروج خود به خودی ادرار و همچنین زایمان نقش مهمی برعهده دارد. در برخی از زنان به علت به کار نگرفتن این ماهیچه ، ضعیف می شود و دارای انقباض کافی نیست.
پزشک میتواند با دستکش ماهیچه پرینه را لمس کند و میزان کشیدگی آن را ارزیابی نماید. اگر متوجه شدید پزشک این قسمت از بدن شما را معاینه نکرده است میتوانید این کار را خود برعهده بگیرید. از دو انگشت استفاده کنید و آنها را در ابتدای دهانه رحم قرار دهید.
سپس عضلات این ناحیه را منقبض نمایید. اگر احساس می کنید این عضلات ضعیف هستند آنها را نرمش دهید. برای این کار عضلات خود را 5 بار به مدت 10 ثانیه منقبض کنید. این نرمش را هر روز 10 بار تکرار نمایید.
اگر این عضلات به قدر کافی قوی باشند میتوانند از احتمال پارگی در حین زایمان بکاهند و نیاز به اپیزیوتومی را کاهش دهند. بالا بردن قدرت این عضلات میتواند میزان ارضای جنسی را هم در مرد و هم در زن افزایش دهد.
اغلب مردان از احساس خوبی که انقباض این عضلات در حین آمیزش جنسی به آنها می دهد بسیار لذت می برند. علاوه بر این استحکام عضلات از افتادگی مثانه – به ویژه در خانم هایی که سابقه چند زایمان داشته اند – و بی اختیاری دفع ادرار – به خصوص هنگام بلند کردن اجسام ، خنده ، عطسه و سرفه – جلوگیری می کند.
تمرین های مخصوص برای قدرت بخشیدن به عضلات پرینه به نرمش های کگل – به نام کسی که برای اولین بار این تمرینات را ابداع کرد- نیز معروف است.
منبع : کتاب راهنمای جامع برای 9 ماه انتظار