جشن علوی

متن ادبی «غدیر،معیارى که بدنیا آمد»

اسماعیل نورى علاء

آرى...خم!
شربدار ولایت‏
غدیر حادثات‏
و میان منزل افشاى رازهاست.
بنگریدش‏
که بر اوج دست و بازو
در چنگ چنگالى از نور
ایستاده است‏
به ابرها نزدیکتر تا به ما
و نگاه نمى‏کند
نه در چشمان مشتاق‏
نه در دیدگان دریده از حسد.
به این ترانه گوش کنید
که در هفت آسمان مى‏طپد:
«هر که مرا مولاى خویش بداند اینکه فرا چنگ من ایستاده مولاى اوست».آرى 
امروز همه چیز کامل است‏
معیارى بدنیا آمده‏
که در سایه‏اش‏
نیک و بد از هم مشخصند.
در این زلال،باید جان را به شستشو نشست‏
در غدیر،یک تاریخ تبلور پیدا کرد.
و بدینسان،آن دشت که دیروز گمنامش،
کندى و سستى قافله‏ها را مى‏زدود،
امروز،
طلوع آفتاب ولایت را بستر شد.
آن برکه آب،میانه کویرى برهوت،
که رنج و خستگى مسافران را به جان مى‏خرید،
امروز،
چشمه جوشان و همیشه جارى پهنه آرمان‏هاى والا گشت.
بدینسان بود که پیامبر(درود خدا بر او و خاندانش)
ندا در داد:
آنها که بى‏ولایت على(سلام خدا بر او)رفته‏اند،
باز گردند و
در کناره غدیر،«آینه بلند اى آسمان کویر»
با حماسه‏ساز نهضت اسلام،روح مطهر زمان،
بیعتى دوباره کنند،
و در طبیعت حقیقت،تنفسى روحنواز و مستى‏زا...
و اینگونه بود که به یکباره،
ـاز کالبد بى‏جان یک دشت پر سکوت‏
غوغاى اجابت و پذیرش برخاست.و هیاهوى سر در گم انسانى،
ـدر بازتاب مرزهاى روشنى و جاودانگى‏
جوششى مداوم یافت،
بیراهه‏ها،نهاده شد،
و حجت در جانشان بیامیخت.
راستى را،
مگر خورشید در غروبش،
ماه را به نور افشانى،نمى‏گمارد؟
و مگر دریا،
ابر را،
از خود و براى خود،غنا نمى‏بخشد؟
در این زلال،باید جان را به شستشو نشست و از این دریا،باید گوهرهاى ناب به دست آورد.
در غدیر که به چه مى‏اندیشد؟
در غدیر گویا محمد صلى الله علیه و آله مى‏اندیشد:
بدون على علیه السلام چگونه خواهد رفت؟
و على علیه السلام مى‏اندیشد:
بدون محمد صلى الله علیه و آله چگونه خواهد رفت؟
و على علیه السلام مى‏اندیشد:
بدون محمد صلى الله علیه و آله چگونه خواهد ماند؟
و مردم بین همین رفتن و ماندن است که به ابهامى شگفت گرفتار آمده‏اند:
این همان محمد صلى الله علیه و آله است که مى‏ماند،اگر با على بیعت مى‏کردیم،
و این حتى على علیه السلام است که مى‏رود،اگر بیعت را شکستیم!!
توده مردم به چگونگى بیعت مى‏اندیشند و سران توطئه به شکستن بیعت...!!

پایگاه اطلاع رسانی موسسه جهانی سبطین