جشن علوی

   يا هوالآخر و هو الاول

سجده ی بی شمار میکردی

تا سحر ذکر یار میکردی

تو امیر دو عالمی به تنت

جامه یِ وصله دار میکردی

بانی ِ سفره هایِ افلاکی

نان جو اختیار میکردی

خانه ات ساده بود مثل خودت

از تَجَمُل فرار میکردی

تا به زهرا سلام میدادی

دل او را بهار میکردی

او به تو افتخار میکرد و

تو به او افتخار میکردی

السلام ای امام آقا جان

یا ابانا سلام بابا جان