خوشبخت, بدبختی است که آدم بودن خویش را پاک از یاد برده است؛

اما بدبخت - آنکه هنوز سرگذشت خویش را به یاد می آورد- خوشبختی است که "رنج بودن" را همچنان حس میتواند کرد؛ چه هنوز آدمی است و هرکسی "آدم" است, اگر هنوز فراموش نکرده باشد...