اشعار ولادت امام رضا (ع)

قلبى شكست و دور و برش را خدا گرفت
نقاره می ‏زنند...  مريضى شفا گرفت
 ديدى كه سنگ در دل آئينه آب شد
ديدى كه آب حاجت آئينه را گرفت
 خورشيدى آمد و به ضريح تو سجده كرد
اينجا براى صبح خودش روشنا گرفت
 پيغمبرى رسيد در اين صحن پر ز نور
در هر رواق خلوت غار حرا گرفت
 از آن طرف فرشته‏اى از آسمان رسيد
پروانه وار گشت و سلام مرا گرفت
 زير پرش نهاد و به سمت خدا پريد
تقديم حق نمود و سپس ارتفاء گرفت
 چشمى كنار اينهمه باور نشست و بعد
عكسى به يادگار از اين صحنه‏ها گرفت
 دارم قدم قدم به تو نزديك مى‏شوم
شعرم تمام فاصله‏ها را فرا گرفت
 دارم به سمت پنجره فولاد مى‏روم
جايى كه دل شكت و مريضى شفا گرفت