اشعار ولادت حضرت معصومه (س)

رواق دختر موسى بن جعفر است اينجا

حريم فاطمه بنت پيمبر است اينجا

در بهشت برين گر طلب كنى به خدا

ببوس باادب آن راكهآن دراست اينجا

زمين قم به مثل چون صدف بود آرى

وجود حضرت معصومه گوهر است اينجا

ببند عقد نماز اندرين مقام رفيع

كه جاى گفتن الله اكبر است اينجا

مخوان به خلد برينم زكوى او واعظ

براى من ز دوصدخلد برتراست اينجا

حبيبه حق و ريحانه رسول و على

يگانه دختر زهراى اطهر است اينجا

ببوس از سر صدق و صفا ضريحش را

كه موردنظر حى داور است اينجا

مسيح زنده شود در حريم اين بانو

عجب ز فيض دمش روح پروراست اينجا

زيمن موكب اجلال فاطمه بنگر

كه در تاج سرهفت كشور است اينجا

فروغ روضه او پرتو افكن است به مهر

چرا كه مطلع خورشيدانوراست اينجا

اگر بديده ادراك بنگرى بينى

كه مهروماه هم ازذره كمتراست اينجا

از آن شدند سلاطين مقيم در كويش

كه خاك درگه اوزيب افسر است اينجا

كند بدرگه او سجده صبحدم خورشيد

كه از فروغ ولايت منوراست اينجا

اگر تجلى حق بينى از در و ديوار

عجب مدار كه دخت پيمبر است اينجا

تبارك الله از اين روضه بلند رواق

كه از تصورواز وصف برتراست اينجا

برو قهارت دل كن بيا به روضه او

كه جاى مردم پاك ومطهر است اينجا

از آن پناه به كوى تو آرم اى بانو

كه فيض روح زلطفت ميسر است اينجا

مرا كه نام بود حيدر آمدم به درت

چرا كه نوردو چشمان حيدراست اينجا

زمين قم شده روشن ازآن به غيب وشهود

كه نورحق به جمالت برابراست اينجا

زآفتاب قيامت غمى نخواهد بود

مرا كه سايه لطف توبرسراست اينجا

سزد (معجزه) قم همچنان بهشت بود

چراكه دخترموسى بن جعفر است اينجا