اشعار ولادت حضرت معصومه (س)

ألا تجلّی نامت در اوج زیبایی

به عصمت و شرف و قدر و جاه والایی

رضا چو دید به قنداقه مصحف رویت

تو را بِدید ولی با جمال زهرایی

---

خوش آن کسی که بگردد گدای سفره ی تو

و بهره مند شود از عطای سفره ی تو

فقط نه مردم قم ریزه خوارتان هستند

تمام خلق نشسته به پای سفره ی تو

---

ای گنبد تو داده به شمس و قمر ضِیا

معصومه ی کریمه،تجلّی هل اَتی

بر رشته های چادر تو می برم پناه

ای خواهر امام رئوف،إشفعی لَنا

---

عالم ز تو دستورالعمل بگرفته

از شهد لبت رضا عسل بگرفته

تا اینکه تو را گرفت در آغوشش

انگار که زهراست بغل بگرفته

---

آن روز که بر دلم نمودی تو نگاه

زائل ز وجود من شد آن لحظه گناه

زآنجا که برادرت خدای دلهاست

یا فاطمه إشفعی لَنا عند الله