انرژی موجود در قمر تیتان می‌تواند نیاز یک پناهگاه انسانی به اندازه کشور آمریکا را تامین کند!

تامین انرژی در سفرهای فضایی، چالشی بسیار مهم است. به نظر دانشمندان، انرژی موجود در قمر تیتان می‌تواند یک پناهگاه انسانی به اندازه کشور آمریکا را تامین کند!

اگر قرار باشد که ما انسان‌ها روزی زمین را به قصد کلونی‌سازی در سایر کرات جهان ترک کنیم، یکی از مهم‌ترین منابع مورد نیاز برای این ماموریت مسئله تامین انرژی است. دانشمندان با مطالعات جدید خود بر روی بزرگ‌ترین قمر سیاره زحل، به این نتیجه رسیده‌اند که قمر تیتان یکی از بهترین انتخاب‌های انسان برای آینده سفرهای فضایی است.

در واقع مقدار انرژی موجود در قمر تیتان به اندازه‌ای است که می‌تواند انرژی مورد نیاز برای روشن نگاه داشتن چراغ‌ خانه‌های مردمان ایالات متحده آمریکا را تامین کند! دانشمندان بر این باورند که ساخت پناهگاه انسانی در قمر تیتان تا حد بسیاری مقرون به صرفه است؛ چرا که در این قمر به انتخاب‌هایی همچون تولید برق به کمک انرژی هسته‌ای، باد، خورشید و یا حتی انرژی آبی دسترسی داریم!

آماندا هندریکس (Amanda Hendrix) از موسسه علوم سیاره‌ای و یوک یونگ (Yuk Yung) از موسسه فناوری کالیفرنیا، دانسته‌های فعلی در مورد تیتان را مورد بررسی قرار داده و با انجام برخی محاسبات ریاضی، نتیجه‌گیری شگفت‌انگیزی را پیرامون وضعیت این قمر اسرارآمیز ارائه کردند.

دانشمندان معتقد هستند که با حل شدن چالش‌های موجود در سفرهای فضایی، به زودی انسان‌ها قادر خواهند بود سفرهای فضایی خود را با سرعت و امنیت بسیار بیشتری انجام دهند. در چنین حالتی، سفر به بزرگ‌ترین قمر سیاره زحل به علت مقدار انرژی موجود در قمر تیتان، یکی از بهترین گزینه‌های موجود برای کلونی‌سازی در منظومه شمسی خواهد بود.

البته ساخت این پناهگاه انسانی در قمر تیتان می‌بایست از نظر تامین انرژی مقرون به صرفه باشد؛ چرا که این قمر تا زمین 1.3 میلیارد کیلومتر فاصله دارد. از طرفی لازم است این موضوع را نیز مدنظر داشته باشیم که ساخت چنین پناهگاهی، می‌تواند به عنوان دروازه‌ای برای سفرهای فضایی عمیق‌تر نیز مورد استفاده قرار گیرد.

ربات‌های اکتشافی برای حضور در قمر تیتان، قادرند از انرژی هسته‌ای و فروپاشی‌های رادیواکتیو برای تامین انرژی خود استفاده کنند. انرژی موجود در قمر تیتان ، برای ساخت پناهگاه انسانی در این قمر نیز کافی‌ست؛ به شرط آنکه با احداث کارخانه در تیتان، عناصر و مواد مفید آن را استخراج کنیم.

در حال حاضر، وضعیت سطحی این قمر به طور دقیق مشخص نیست؛ از این رو امکان بهره‌گیری از سوخت اتمی در قمر تیتان در هاله‌ای از ابهام قرار دارد.

چیزی که ما می‌دانیم این است که در قمر تیتان، مقادیر بسیاری از متان به صورت مایع و گاز یافت می‌شود. از این مورد می‌توان برای تامین سوخت راکت‌های فضایی و همچنین انرژی آبی استفاده کرد. وجود دریاهای کم عمق و کمبود بارش باران در این قمر بدان معناست که در بزرگ‌ترین قمر سیاره زحل، خبری از رودخانه‌ها نیست؛ اما انرژی جزر و مدی می‌تواند به عنوان گزینه‌ای قابل توجه مورد بررسی قرار گیرد.

کارشناسان متوجه وجود نیروهای شدید جزر و مدی در سطح قمر تیتان شده‌اند که توسط نیروی گرانشی قدرتمند زحل ایجاد گردیده است. تغییرات جزر و مدی مذکور، از طریق کانالی با نام «سلدون فریتوم» (Seldon Fretum) یا «گلوی کراکن» (Throat of the Kraken) قابل مشاهده بوده‌اند.

رالف لورنز (Ralph Lorenz) از دانشگاه جان هاپکینز می‌گوید که گلوی کراکن اساسا تنگه جبل الطارق است. او در این باره اظهار کرد:

ما مطمئن هستیم که یک جریان مایع در قمر تیتان در حرکت است. اگر ما انسان‌ها به انرژی قابل اعتماد و پایدار نیاز داریم، انرژی موجود در قمر تیتان از این نظر بسیار غنی است.

با وجود آنکه فاصله زمین تا تیتان، 10 برابر فاصله زمین تا خورشید است، دانشمندان بر این باورند که امکان تامین انرژی به کمک خورشید نیز وجود دارد. البته برای این کار لازم است که پنل‌های خورشیدی را به تعداد کافی در این قمر بسازیم.

باید توجه داشت که درخشان‌ترین روز در قمر تیتان، شبیه به غروب خورشید در زمین است. با این حال، هاندریکس و یونگ معتقدند که ساخت یک مزرعه خورشیدی به بزرگی سطح ایالات متحده آمریکا، می‌تواند انرژی مورد نیاز برای 300 میلیون انسان در این قمر را تامین نماید.

در مورد انرژی بادی هم باید بگوییم که با توجه به داده‌های فضاپیمای هویگنس (Huygens)، قمر تیتان در لایه‌های بالایی اتمسفر خود، دارای بادهایی قوی است. البته باید توجه داشت که در حال حاضر ما انسان‌ها تکنولوژی لازم برای تامین انرژی توسط توربین‌های بادی شناور را در اختیار نداریم.

البته یکی از موضوعات اصلی برای سفرهای فضایی، این است که تکنولوژی‌های فعلی خود در زمین را اصلاح کنیم. از پنل‌های خورشیدی گرفته تا توربین‌های بادی می‌بایست برای کاربرد در سایر سیارات مجددا طراحی شوند.

از طرفی به علت عدم وجود اکسیژن در سطح این قمر، امکان احتراق سوخت‌های هیدروکربنی وجود نخواهد داشت. به همین علت انرژی موجود در قمر تیتان را می‌بایست به کمک سایر گزینه‌های مطرح شده مورد استفاده قرار دهیم. نویسندگان این مقاله اظهار داشته‌اند که به علت وجود اطلاعات بسیار محدود از این قمر، بسیاری از جزئیات را لحاظ نکرده‌اند. اما مطالعات فعلی محققان، می‌تواند به عنوان اولین قدم ما برای استقرار انسان در بزرگ‌ترین قمر سیاره زحل مورد بررسی قرار گیرد؛ چرا که نشانه‌های اولیه حاکی از آن هستند که انرژی موجود در قمر تیتان برای ساخت پناهگاه‌های انسانی در بزرگ‌ ترین قمر سیاره زحل کافی است.

البته باید توجه داشت که وضعیت دما و گرانش این قمر به نحوی است که امکان تولید انرژی در آن، نسبت به زمین از پتانسیل کمتری برخودار است؛ اما وجود منابع طبیعی در تیتان را نیز نباید نادیده گرفت.