امام باقر ( ع ) میفرماید : چون خداوند عقل را آفرید ، از او بازپرسی کرده ، به او گفت پیش آی ، پیش آمد ، گفت

بازگرد ، بازگشت ، فرمود بعزت و جلالم سوگند : مخلوقی که از تو نزدم محبوب تر باشد نیافریدم و ترا تنها به کسانیکه

دوستشان دارم ، بطور کامل دادم ، همانا امر و نهی و کیفر و پاداشم متوجه توست .

بنام خداوند بخشنده و مهربان

 ( ماوراء علم )   مقدمه

حضرت علی ( ع ) روایت فرموده که : جبرئیل بر آدم نازل شد و گفت ، ای آدم من مامور شده ام که ، ترا در انتخاب

یکی از سه چیز مخیر سازم ، پس یکی را برگزین و دو تا را واگذار .

آدم گفت چیست آن سه چیز ؟

جبرئیل گفت ، عقل ، حیا و دین .

آدم گفت ، عقل را برگزیدم .

جبرئیل به حیا و دین گفت ، شما باز گردید و او را واگزارید ، آن دو گفتند ، ای جبرئیل ما ماموریم که هر کجا عقل باشد

با او باشیم ،

جبرئیل گفت ، خود دانید و بالا رفت .

از مفهوم روایت این استنباط می شود که ، برجسته ترین نعمت باطن انسان  ( عقل ) است .

هر کجا ( عقل ) باشد ، همه چیز هست . یک انسان عاقل میتواند با استفاده از عقل به نهایت آرزوهای خود برسد .

عقل است که با بکارگیری صحیح آن انسان می تواند  بر همه اسرار و ناشناخته ها غلبه کرده و کلیه مرزهای زمین و

 آسمانها را در نوردد . پس بدلیل اینکه خداوند متعال یکی از بهترین و با ارزشترین نعمتهای خود را که عقل می باشد

 به انسان عطا فرمود ، انسان را در انتخاب زندگی خویش مخیر قرار داد .

و خود ناظر و شاهد اینست که ببیند ، از بندگانش ، چه کسانی از قدرت و نیروی عقل استفاده میکند و راه خود را به

درستی تشخیص می دهد .  

چون انسان با استفاده از عقل خود میتواند راه را از چاه تشخیص داده و با استفاده از این هدیه گرانبهای خداوند ،

دانشی را که برای معرفت و شناخت خودش پیش روی انسان قرارداد را فرا گرفته و بوجود خالقش معرفت پیدا کند .

بنا براین همه انسانهایی که دارای عقل سلیم هستند ، در صورت عدم استفاده صحیح و ضایع گذاشتن آن در طول زندگی

خود ، بزودی در پیشگاه خداوند خود مورد بازخواست و سوال و جواب قرار خواهند گرفت .

خداوند از هر علمی ، به اندازه ای که مقدر فرموده بود به انسان یاد داد .

علوم در همه زمینه ها  ، صفتها ، ترفندها ، زیباییها ، قدرتها  . . . و هر علوم  دیگری که در زندگی انسان جاری است

  اصل و منشاء و خزانه آن در نزد خالق یکتاست .

به زبان ساده تر باید گفت که ، هر نوع علوم و هر صفت و هر قدرت ، مطلقیت آن ، از آنِ پروردگار مهربان است .

پس با احتساب این اصل ، به این نتیجه میرسیم که ، اگر شناخت نسبت به خداوند یکتا پیدا کنیم ، نه تنها در صدد

 مکر و فریب و نیرنگ برای خداوند بر نخواهیم آمد ، چون مطلقیت همه این صفات در نزد خداوند است و او خود

هر چیزی را به انسان آموخت ، بلکه با کمال تواضع و فروتنی سر تعظیم و سجده به پیشگاه حضرتش فرود می آوریم

 وآگاه میشویم از اینکه خداوند خود خالق این صفات است و اوست که در وجود ماست و به ما حیات بخشید .

پس زمانیکه خداوند از رگ گردن به انسان نزدیک تر است ، نه تنها از افکار و نیتهای بنده اش کاملا آگاه است

بلکه به آینده او محیط است .

اکثریت ما انسانها از پروردگار فقط نام او را به زبان می آوریم و در عمل غیر از آنکه به زبان می آوریم انجام میدهیم

هر کس در این دنیا به هر چیزی که علاقه و محبت دارد ، در زمانیکه از او سوال می شود ( خدای تو کیست ) ؟

چون دروغ ، نیرنگ و فریب دیگر جایگاهی ندارد ، همان چیزی را خواهد گفت که ، محبت آنرا در دنیا در دل داشت

حال ، آن ممکن است همسر باشد ، ممکن است مال و دارایی باشد ، ممکن است املاک و اتومبیل باشد و یا هر چیز

دیگری که در دنیا به آن محبت میورزید و جزء آن به چیزی فکر نمی کرد .  

با این استدلال به این مهم پی میبریم که در زمانیکه در پیشگاه خداوند قرار بگیریم ، هیچ چیزی جزء صداقت خریدار

ندارد و هیچ گونه عذری پذیرفته نیست ، چون امروز که در آن قرار گرفته ایم ، خداوند همه گونه امکانات و راهنمایی

برای بندگانش مقرر فرموده است .

 امام حسین ( ع ) در حدیثی فرموده : مبادا در امر دین کاهلی کنید ، که خود را به زیان و خسران انداخته اید .

مدت زمان عمری که خداوند به هر یک از بندگانش داده ، از نظر علم خداوند مشخص و تعیین شده است و به قول

فرمایش خداوند یک لحظه مقدم و موخر نخواهد شد .

متاسفانه دنیا ، با ویترینهای متنوع و رنگارنگ خود ، انسانها را تسخیر کرده و به زنجیر کشیده است .

پس چقدر یک انسان باید قدرتمند باشد ،(  تا در مقابل این عروس هزار داماد که به هیچکس وفا نکرده و فقط انسانها

را تا لب گور به دنبال خود میکشاند و بعد از آن لباسش را هم که از اموال این دنیاست ، از او میگیرد و میگوید .

برو که از این به بعد خواهی دانست که چگونه سرمایه عمر خود را بیهوده از دست دادی ) ، . . . مقاومت کند .

در آن لحظه است که ، کسانیکه عمر خود را تباه کردند ، متوجه این حدیث امام حسین ( ع ) می شوند ، که دیر است .

پس امروز را که به لطف و اراده خداوند حیات داریم و نفس میکشیم ، غنیمت شمرده و عقل خود را ضایع نگذاریم

و از لحظات و ثانیه های آن بهره مند شویم زیرا خداوند روز بعد را که در قید حیات باشیم برایمان تضمین نکرده است

با نفوذ به عمق علوم خلقت و سفر به درون ناشناخته ها ، به حقایق خلقت آگاه شویم و خداوند را به حقیقت بشناسیم ،

 که این شناخت و معرفت ، کلید ورود به درگاه و حریم خداوند یکتاست .

در عصر جاهلیت ، زمانیکه مردم آن دوره با انبیاء الهی مخالفت میورزیدند ، هرگاه به فرمان خداوند ، رسولان برای

آگاه شدن مردم ، از آنان میپرسیدند که زمین و آسمان را که آفریده ، با آن همه کفر و ناسپاسی ، باز اعتراف میکردند

که خالق آنها خداوند است . اما امروز که دانشمندان جهان به یکتایی خداوند ایمان آوردند و در کشفیات و یافته های

خود شاهد حضور خداوند بزرگ شدند و همین امر باعث گرایش آنان به دین خدا شد ، لازم است بدانیم که . . .

معنای این امر آنست که هر اتفاقی ، هر حرکتی ، هر واکنشی را ، عاملی است . و برای آگاهی از این فعل و انفعالات و

انقلابات ، در هستی ،  باید عامل آنرا شناخت .  

با مَحرم شدن برای ورود به حریم خداوند مهربان ، خود را محبوب اهل زمین و آسمانها کنید . 

((  و خداوند به فرشتگان و ملائک فرمود : من چیزی از خلقت بشر میدانم که شما از آن آگاه نیستید . ))

زمان به عقب باز نمیگردد ، لحظه ها را غنیمت شمریم . . .