اشعار امام خمینی (ره) - غزل

در هواى دوست

من در هواى دوست، گذشتم ز جان خويش     دل از وطــــــن بريدم و از خاندان خويش

در شهر خـــــويش، بود مرا دوستان بسى       كردم جـــدا، هواى تو از دوستان خويش

من داشتم به گلشن خـــــــود، آشيانه‏اى        آواره كــــرد عشق توام ز آشيان خويش

مى‏داشتم گمان كه  تــــو  با من وفا كنى        ورنه، برون نمى‏شدم از بوستان خويش