شهرستان اردبيل

واژه اردبيل واژه‌اي اوستايي است كه از دو كلمه آرتا ( مقدس ) و ويل ( شهر ) به معني شهر مقدس تركيب شده است. وسعت اين شهرستان 3810 كيلومتر مربع است و چهره عمومي شهرستان اردبيل متاثر از ارتفاعات كوهستان هاي سبلان، طالش و بزغوش است كه اين عوامل طبيعي سبب محصور شدن آن شده اند. شهرستان اردبيل از شهرستان هاي با اهميت ايران به شمار مي آيد که داراي آثار تاريخي و جاذبه هاي طبيعي بسيار زيادي است. عشاير استان اردبيل که در دامنه هاي سبلان پراکنده اند، جشن هاي متعدد مذهبي و سنتي ايرانيان كه با آداب و رسوم مختلف در مناطق گوناگون اين استان اجرا مي شوند، انواع غذاها و خوراکي هايي كه يكي از شهرت هاي اساسي منطقه به شمار مي آيند و هم چنين آداب حاكم بر مراسم هاي مختلف مذهبي و خصوصي از جمله مهم ترين جاذبه هاي اجتماعي اردبيل به شمار مي آيند که در کنار ديگر جاذبه هاي اين منطقه تصوير زيبايي در ذهن گردشگران به جاي مي گذاردند .
آش دوغ معروف ترين غذاي محلي اردبيل است که با ماست، سبزي، سير، کوفته ريزه و برنج تهيه مي شود و طعم بسيار خوبي دارد. در بلندي هاي اردبيل که سرماي زيادي وجود دارد خوردن آش داغ محلي اردبيل خوشمزه ترين قسمت خاطرات گردشگران را تشکيل مي دهد. عسل سبلان شهرت ملي دارد و در تمام ايران معروف است و لذا صبحانه هاي منطقه اردبيل با عسل، نان تازه و کره محلي نيز از جذابيت هاي خاص خود برخوردار است. صنايع دستي اردبيل يکي از جاذبه هاي فرهنگي اين منطقه است که زينت بخش كانون هاي فرهنگي و مسكوني بسياري از كشورهاي جهان است. بيش ترين و معروف‌ترين صنايع دستي اردبيل را زيراندازها و بافته‌هاي رنگارنگي تشکيل مي دهند که از ويژگي هاي منحصر به فردي برخوردار بوده و مخصوص خود منطقه است