مناجات با امام زمان حضرت مهدی (عج)

روزگاری رفته و از یار دور افتاده ام
من از ان گل بسکه هستم خوار دور افتاده ان
کاش مانند دلم ساکن به کویش می شدم
هم زدل هم از شه دلدار دور افتاده ام
چشم بیمارش فقط منزل به بیماران دهد
من ز بی دردی ز چشم یار دور افتاده ام
بار ها اغوش او می شد پذیرایم ولی
گول نعمت خوردم و هر بار دور افتاده ام
گر تواضع پیشه سازم خاک پایش می شوم
خود پرستی کرده ام بسیار دور افتاده ام
غم .دل بشکسته و چشم پر ابم می دهد
غم ندارم من از ان غمخوار دور افتاده ام
او که استغفار بهر هر گناهم می کند
وای اگر بینم از این رفتار دور افتاده ام
من جوانی را نکردم خرج مولای دلم
بر گنه کردم زبس اصرار دور افتاده ام

پروانه امیر افشاری حمیرا