پاسخ امام خمینی به نامه آقای محمد رضا حکیمی

تاریخ: 1348/09/01

پاسخ امام خمینی به نامه آقای محمد رضا حکیمی

بسمه تعالی
جناب مستطاب ثقة الاسلام محمدرضا حکیمی دامت افاضاته
گر چه جناب آقای آزرم را ملاقات نکرده ام لکن تا اندازه ای از روحیات ایشان اطلاع دارم، قبلاً هم پس از انتقال به عراق قطعه شعری که حاکی از افکار ایشان تا اندازه ای بود ملاحظه نموده ام. اینک نیز پیام بلندپایه را دیده و از ایشان تقدیر می کنم. اینجانب روزهای آخر عمر را می گذرانم و مع الاسف نتوانستم خدمتی به اسلام عزیز و مسلمین بنمایم، ملت هائی که با جمعیت بسیار انبوه و اراضی بسیار وسیع و ذخائر بسیار گرانبها و سوابق بسیار درخشان و فرهنگ و قوانین آسمانی در تحت اسارت استعمار با گرسنگی و برهنگی و فقر و فلاکت و عقب ماندگی دست به گریبان و در انتظار مرگ نشسته اند. دولت ها که به دست استعمار تشکیل می شوند جز در خدمت آنها نمی توانند باشند.
اختلافات موجوده در بین سران دول اسلامی که میراث ملوک الطوایفی و عصر توحش است با دست اجانب برای عقب نگاه داشتن ملت ها ایجاد شده است، مجال تفکر در مصالح را از آنها سلب نموده است، روح یأس و ناامیدی که به دست استعمار در ملت ها حتی در رهبران اسلامی دمیده شده است آنها را از فکر در چاره جوئی باز داشته است. امید است طبقه جوان که به سردی ها و سستی های ایام پیری نرسیده اند با هر وسیله ای که بتوانند ملت ها را بیدار کنند، با شعر، نثر، خطابه، کتاب و آنچه موجب آگاهی جامعه است حتی در اجتماعات خصوصی از این وظیفه غفلت نکنند، باشد که مردی یا مردانی بلند همت و غیرتمند پیدا شوند و به این اوضاع نکبت بار خاتمه دهند. باید جوان های تحصیل کرده از این هیاهوی اجانب خود را نبازند و سرگرم بساط عیش و نوشی که به دستور استعمار برای آنها و عقب نگه داشتن آنها فراهم شده است نگردند. باید اشخاص بیدار تولید مثل کنند و هر چه بیشتر هم فکر و هم قدم پیدا کنند و صفوف خود را فشرده کنند و در ناملایمات پایدار و جدی و قوی الاراده باشند و از تواصی به حق و تواصی به صبر که دستوری است الهی، غفلت نکنند. از خداوند تعالی عظمت اسلام و مسلمین را خواهانم. سلام اینجانب را به آقای آزرم و هر کس که در فکر چاره است ابلاغ نمائید.
والسلام علیکم
روح الله الموسوی الخمینی