بانویی که نمونه آزادگی و حیا و عفت است

حضرت زینب سلام الله علیها، شیرزن دشت كربلا سرانجام پس از عمری دفاع از اسلام و امامت در 15 رجب سال 63 هجرى قمرى در سفرى كه به همراه همسر گرامیشان عبداللّه بن جعفر به شام رفته بودند، وفات نموده و بدن مطهر آن بانوى بزرگوار در همانجا دفن گردید.مرقد آن حضرت در سوریه و در شهر دمشق زیارتگاه جویندگان حق و عدالت و عاشقان و ارادتمندان اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السّلام مى باشد.

بانوی قهرمانی که پس از وفات پدر بزرگ سنگ صبور مادر بود و بعد ازشهادت مادر غمخوار پدر و پرستار برادران و بعد از شهادت پدر حامی  امام زمان حضرت امام حسن (علیه السلام ) و بعد از شهادت برادر همراه امام عصر خود برای قیام بر علیه ستمکاران و بعد از شهادت ثارالله و تحمل اسارت و .......که قلم از نگارش شرم دارد ، ارائه نهضت عاشورا را به دوش کشید و پرچمدار این قیام بود، او که از همه سو نسبش به معصومین می‌رسد، هنگامی که خواستند ازدواج کنند شرطی گذاشتند که هرگز و در هیچ لحظه ای از برادرشان اباعبد الله جدا نشوند.

در قیام عاشورا، فقط نباید ایشان را خواهری دلسوز و مهربان دید بلکه در آن واقعه، ایشان سربازی بودند که از جان امام خویش واهل بیت ایشان محافظت میکردند و در رکاب ایشان در آن حادثه تلخ تمام بار غم و اندوه را بر دوش خود می کشیدند. او الگوی صبر و استقامت برای تمامی حاضرین صحنه عاشورا بود و هرگز لحظه ای زیر بار غم و ماتم قامت خم نکرد و آزادگی و غرور و حیا و عفت خویش را حفظ کرد. ایشان بهترین نمونه و الگو برای زنان آزاده و خدا جوی زمان های بعد از خود است.

منبع: بخش کودک تبیان